Thursday, November 22, 2012

Schoenenverhaal

Waar ik sinds mijn veertiende al meer geld uitgaf aan 'winter'-schoenen en dus het hele jaar op dr Martens liep (zo af en toe afgewisseld met plastic flip-flopjes 's zomers, als de mensen om me heen geluk hadden) waar ik dan een paar jaar mee deed, veranderde dat zo'n drie jaar geleden. Een paar ging stuk, ik had nog een paar staan van een jaar oud waar ik nog niet op gelopen had en een paar dat al ouder en aardig afgedragen was, en ik kocht een paar goedkope schoenen er bij.

Het nog niet ingelopen paar inlopen, dat is me niet meer gelukt, en die heb ik een paar weken geleden dan ook maar verkocht via marktplaats. Ze stonden hier maar te staan, en het was gewoon zonde. Verder ben ik de afgelopen jaren af en aan goedkope schoenen blijven kopen, die dan na een paar maanden te afgedragen waren om nog aan te trekken - lees: niet alleen de zolen doorgesleten, maar ook aan de boven- en zijkanten volledig versleten.Met wat geluk kwam ik er de winter mee door, maar vaak trok ik uiteindelijk dat afgedragen paar dr. Martens maar weer aan, waarbij ik last van mijn voeten kreeg bij het lopen omdat de - aparte en dikke, dus lastig te vervangen - zolen zo scheef afgesleten waren. Stom eigenlijk, want ik had ook nog een paar lompe wandelschoenen staan, en sinds deze zomer zelfs twee paar, ook een paar gratis gekregen van een van mijn nichtjes.

Het laatste paar goedkope schoenen ging weer die kant op. Ik heb ze nog staan om helemaal af te dragen, en het stomme is, de zolen zijn nog goed, maar ze zijn gemaakt van een soort kartonnen nepleer of zo. En ja, dat karton komt er op een paar punten al uit. Dus gewoon naar school gaan ze nog aan tot het echt niet meer kan, maar ze aantrekken naar stage kan ik eigenlijk al niet meer maken, laat staan als ik een keer een bijbaantje wil en moet solliciteren of zo. Dus ik heb gisterenmiddag, toen ik toch op zoek was naar een cadeautje voor mijn oma (nog gefeliciteerd lieve oma!) bij een winkel naar binnen gelopen die opheffings-uitverkoop had. Tweede paar schoenen was een euro. Het was een rib uit mijn lijf, maar nu heb ik weer twee paar goede schoenen staan, die als het goed is weer een stuk langer mee gaan. Zeker als ik ze wat meer met beleid ga dragen.

Ondertussen in het mom van 'wat er in komt moet er ook weer uit' schoenen weg gegooid. Die oude dr. martens maar, want zoals ik al zei, ik begon last van mijn voeten te krijgen bij het lopen. En dan moeten de schoenen weg, klaar. En die gekregen wandelschoenen ook; ik trok ze vandaag voor het eerst aan, en er sneed gewoon iets in mijn hiel de hele tijd. Daar op lopen gaat hem dus ook niet worden. Wat ik nu voor de winter nog heb staan:
* mijn in september gekochte schoenen voor naar school en korte stukjes tussendoor voorlopig
* een paar wandelschoenen voor als we gaan wandelen (wat heet... stukjes het bos in gaan en zo, van ver wandelen houd ik niet) en voor als die 'oude' schoenen echt op zijn en ik geen nette schoenen aan hoef
* een paar nep-uggs die ik eigenlijk als pantoffels gebruik, maar die als het heel koud is ook lekker zijn voor korte stukjes naar de brievenbus of zo.

En dan die twee paar nieuwe schoenen, voorlopig vooral voor naar stage, naar de kerk en op familiebezoek, dat soort dingen, maar als die 'oude' echt op zijn ook voor naar school. Want dat soort dingen zijn toch niet heel slim om op wandelschoenen te doen.

Nou snappen jullie wel, ik heb mijn vriend moeten beloven de komende honderd jaar geen schoenen meer te kopen haha

Sunday, November 18, 2012

Weer thuis

Afgelopen weekend waren Jos en ik lekker een weekend weg. Zuid-Laren was de uiteindelijke plaats van bestemming, al gingen we er met een omweggetje heen. Niet te gehaast, want wij hadden allebei de ontspanning hard nodig.

's Ochtends vroeg zou ik nog college hebben, dus wij waren vroeg uit de veren - tien voor 6 om precies te zijn. Maar toch miste ik mijn trein, waardoor ik, bij een trein later, niet zo veel meer van het college mee zou maken. Dan maar niet, we genoten van nog wat meer koffie, en besloten de bagage in de auto te laden en van start te gaan. Met een omweg via mijn moeder voor wat leuke tijdschriften die ik in het hotel zou kunnen lezen - en nog meer koffie - ging het verder naar het eerste museum in Hattem, het bakkerij-museum. Ontzettend leuk, en ontzettend lekker. Jammer dat ze juist rond lunchtijd de eetgelegenheden die ze hadden gesloten lieten (gelukkig hadden we zelf lunch bij ons) en dat er het een en ander donker en dus niet te zien was, maar toch de moeite waard. En ik heb er een paar erg leuke kaartjes gescoord. In Meppel, ook op de route, gingen we naar het drukkerij-museum. Hier konden we niet te lang blijven, want betaald parkeren, maar ook dat was een leuk museum(pje), duidelijk gerund door soms erg enthousiaste vrijwilligers. We hebben een paar mooie dingen gezien, ons staan vergapen aan dikke boeken, en heel wat kennis over de boekdrukkunst en letters weer opgehaald. Gelukkig hadden we allebei al een liefde voor boeken en letters meegekregen. 's Avonds 'echt' uit eten geweest in het hotel, waarna we op onze hotelkamer met een boekje en tijdschriften in bed kropen.

Zaterdag zijn we rustig opgestart met een uitgebreid ontbijt en meer lezen, en natuurlijk een stuk van de intocht van sinterklaas kijken. Ter plekke besloten we onze schoenen te zetten die avond (waarvoor we later snel nog een paar chocoladeletters gehaald hebben) en we zijn naar het hunebedden-centrum en het grootste hunebed van Nederland geweest. 's Avonds patat gegeten, en weer lekker ontspannen met een boek op bed.

En toen werd het vandaag na een uitgebreid ontbijt weer tijd om uit te checken, maar nog niet einde 'vakantie'. We wilden eigenlijk gisteren naar het gevangenis-museum gaan, maar omdat het hunebedden-centrum vandaag niet open was en zij vandaag juist meer deden met vrijwilligers en rondleidingen en zo, besloten we de boel om te draaien. De paar uur in Veenhuizen waren erg interessant, en ook erg indrukwekkend. Ik merkte toch een opgelucht gevoel toen we er weer vandaan reden, hoewel ik dit museum erg graag een keer wilde bezoeken, eigenlijk al sinds ik 'Het Pauperparadijs' van Susanna Jansen las, en dit natuurlijk het moment was omdat we in de buurt waren. De sfeer van wat er op zo'n plek is gebeurd blijft natuurlijk heel erg hangen, en ik merk wel vaker dat ik daar gevoelig voor ben.

Nu zijn we alweer een paar uur lekker thuis, op de bank. Toch fijn om lekker te kunnen hangen, al werkte dat bed ook prima. En om een lekker smaakje thee te drinken. En zo.

Saturday, November 17, 2012

Award


Kreeg ik toch ineens zomaar een award van Immie! Erg leuk een keertje, dank je wel =) En daar moet ik de volgende dingen voor doen:

1.Vertel 11 dingen over jezelf.
2.Beantwoord de 11 vragen, die aan je gesteld worden.
3.Maak 11 nieuwe vragen.
4.Kies 11 bloggers met minder dan 200 volgers en stuur hen dit Award.
5.Laat het hen weten.
6.Bedank de persoon, van wie jij de nominatie kreeg.


Dus daar ga ik dan:

1. Om bij het getal 11 te blijven, ik ben een beetje prettig gestoord. Vind het leuk om huppelend over straat te gaan, dat soort dingen.
2. Ik hou heel, heel veel van lezen. Zonder boeken zou ik niet kunnen leven.
3. Ik woon samen met de liefste en leukste man van de hele wereld *huppelt verliefd rond ehm... zie, regel 1 is waar*
4. Als ik er niet zo ontzettend allergisch voor was geweest (en zusje, want die moet wel eens langs kunnen komen vind ik) hadden we nu katten in huis gehad.
5. Ik ben een beetje boel onhandig en motorisch gestoord ('beetje???' hoor ik hier naast me) en noem mijn stoornis ook wel eens 'officieel lomp'.
6. Ik woon vlak bij de Rijn, officieel in dezelfde stad als waar ik ooit in het ziekenhuis ben geboren. Bij woonplaats en geboorteplaats mag ik nu dus hetzelfde invullen.
7. Ik ben gek op knuffels, zowel knuffels van iemand (Vriend!!!!) als die pluche dingen.
8. Ik studeer nog, al ben ik relatief oud daarvoor
9. Ik word wel eens vergeleken met Teigetje, net zo'n stuiterbal
10. Ik ben gek op jurkjes en zo, maar draag ook vaak spijkerbroeken.
11. Ik ben ontzettend romantisch; zie overal mooie dingen in en zo.

Ook ik houd dezelfde vragen weer ;-)
1.Welke talen spreek je allemaal?
2.Waar kun jij 's nachts voor wakker gemaakt worden?
3.Over welk onderwerp blog jij graag?
4.Wat is je favoriete televisieprogramma?
5.Als je 1 wens zou mogen doen, wat zou jij dan wensen?
6.Win je wel eens iets?
7.Doe je wel eens een gezelschapsspel? Zo ja, welke?
8.Sinterklaas of Kerst of allebei?
9.Wat is je favoriete koekje?
10.Wat is de mooiste plek in Nederland?

11.Welke website bezoek je het meest?

1. Nederlands, Engels, Duits en een paar woorden Frans
2. Dat noem ik hier maar niet, zou awkward worden =P
3. De kaartjes die ik krijg en stuur, leuke dingen die ik doe en besparen.
4. Big Bang Theorie (Sheldon is bijna net zo schattig als mijn Lief)
5. Dat ik altijd en overal mezelf mag zijn.
6. Eigenlijk niet, maar ik doe dan ook aan erg weinig mee.
7. Ja, al zouden we dat vaker moeten doen. Munchkin is erg leuk, Piraten & Kooplui vindt Jos dan weer erg leuk.
8. Allebei, en allebei verschillend. Cadeautjes alleen voor Sinterklaas.
9. Zelfgebakken zandkoekje
10. Thuis, zonder twijfel (en iedereen die de foto's van Het Uitzicht heeft gezien snapt vast wel waarom)
11. facebook en farmerama

Elf mensen om de award aan door te geven is wel erg veel, maar ik maak een aardig begin denk ik. Het worden: AnnelieyaPotjandriedubbeltjessamenbesparenValhallaBuffertjePuck en Sjouke

Wednesday, November 14, 2012

Fleur en Kleur op Woensdag

Deze woensdag
Genoot ik van de zon,
Die de oranje blaadjes extra oranje maakte.

 De kleuren van ons uitzicht in de herfst blijven geweldig.


Net als het uitzicht zelf,
Ik verbaas me nog elke dag over hoe ver ik kan kijken.


Fleur en Kleur op Woensdag is een idee van Veronique.
Kijk op haar weblog voor meer.

Sunday, November 11, 2012

Kerstmarktbeursiets en Vol Weekend

Ja, een vol weekend, want druk kan ik het ergens niet noemen.Wel had ik erg weinig tijd voor Flappie, het kleine laptopje waar ik altijd op zit te werken, en dus voor blogjes.

Gisteren ben ik de hele dag heel gezellig met mijn moeder en zusje op stap geweest, naar een kerstmarkt in de Brabanthallen in Den Bosch. Officieel was het een creatief iets geloof ik (het heette KerstCreaties...) maar was toch vooral veel kraampjes met prul. Soms erg leuke prul, dat wel, maar dan vaak van het type: kan ik (of Jos, als het van hout was) ook zelf maken. Wel leuk om ideeën op te doen dus! En uiteraard was het erg gezellig, en leuk, en zo... Heb wel lekkere kaas meegenomen, en een kleurboek! Wel een voor volwassenen hoor, haha. De terugweg ging niet helemaal als gepland, er reden geen treinen meer tussen Utrecht en Den Bosch, geen treinen tussen Eindhoven en Den Bosch... vanuit daar gingen er alleen nog treinen richting Breda. Dus wij op een stoptreintje daar naartoe gestapt, daarna in Tilburg op de sneltrein naar Rotterdam, waar we volgens de informatie heen moesten. Daar werd omgeroepen dat de internationale trein naar Utrecht ging, dus in Breda gingen wij toch over op die trein. Die bleek naar Rotterdam en Schiphol te gaan, en op Schiphol konden we overstappen op de trein naar Utrecht. Als je kijkt wat een zeiling we gemaakt hebben... maar leuk was het ondertussen wel! (Met dank aan mijn gezellige moeder en zusje dus)

Vandaag kwamen de zus en nichtjes van Jos even naar ons nieuwe appartement kijken, waarna we allemaal door gingen naar zijn ouders, om de verjaardag van zijn moeder te vieren. (Nog maar eens gefeliciteerd! ;-) ) Ook daar was het erg gezellig, en natuurlijk gingen we na het eten pas terug.

Geen dingen waarbij ik me erg druk gemaakt heb of zo dus, maar ik was wel het hele weekend bezig. En nu zit ik lekker op de bank onder een dekentje, te genieten van het thuis zijn.

Monday, November 5, 2012

Voorbereiden, leren en nanowrimo

Zoals ik al verwacht had, gaat mijn schrijven voor nanowrimo niet heel hard. Donderdag het eind van de middag, vlak voor ik weg moest voor een afspraak, bedacht ik dat ik toch maar mee deed. Die dag heb ik nog ruim 100 woorden op papier gekregen, maar jullie snappen, veel schrijven lukte niet meer. Ook de dagen erna was ik vaak druk. Nu zit ik op bijna 1000 woorden, en vanmiddag wil ik toch even naar de write-in. Even afgebakende tijd waarin ik gewoon moet schrijven. Want ik zie het wel gebeuren: anders komt het er echt niet van.

Verder heb ik vandaag alweer afgewassen en mijn les voor morgen voorbereid, en ik ga vanmorgen nog even zitten leren. Gaat vast goed komen of zo.