Verhuizing

Ik begon het weer voor elkaar te krijgen: een paar verschillende blogjes. Er zijn er nu twee waar ik verder mee ga:
eccentriclady.com in het Engels
en eccentriekedame.blogspot.com in het Nederlands

Dan weten jullie waar ik gebleven ben ;-)

Zwijmelen op Zaterdag

Dit is een idee van Marja. En als je wat meer andere muziek zoekt, staat dat er ook zeker tussen. Maar Valhalla bracht me met haar liedje van Deine Lakaien op het idee om dit te posten:

Jaren geleden ging ik er heen met een vriendin: Veljanov trad op in Utrecht, op Summer Darkness. Ik kende hem nog niet, maar zij was helemaal fan, en ik ook zodra hij begon te zingen...

bibliotheek

Straks gaan we weer; de boeken van Jos verlengen, mijn boeken inleveren... en dan weer lekker nieuwe boeken uitzoeken. Ik ben gek op lezen, en al heb ik hier thuis ook een hoop boeken staan en lees ik ook een hoop op mijn ipad, er zijn genoeg boeken die ik ook daar kan en wil lenen. Al is het maar om even door te bladeren of het iets voor me is.

Daarbij ben ik op de een of andere manier gek op de geur van de bieb. Ik denk dat de geur me doet denken aan vroeger; als kind was ik namelijk al gek op lezen, en elke dag dat ze open waren was ik er te vinden om nieuwe boeken uit te zoeken. Die ik dan ook het liefst dezelfde dag uit had natuurlijk.

De laatste jaren ging ik eigenlijk vrij weinig naar de bibliotheek; die in het dorpje waar ik woonde heeft erg veel voor kinderen en tieners, maar weinig interessants voor volwassenen. En dan kon ik wel gratis reserveren bij andere bibliotheken in de buurt, zoals waar we nu heen gaan, omdat die bij elkaar horen; maar dan mis ik toch het snuffelen en dan ineens een leuk boek vinden, het is veel leuker als je niet van te voren bedenkt wat je wilt hebben. Ook in Maarssen en Velp ging ik niet echt, al wist ik er wel vrij snel de bibliotheek te vinden; ik was er immers geen lid, dus ik kon toch niet lenen. Maar nu we in Rhenen wonen, en ik heb ontdekt dat ik gewoon dezelfde pas kan blijven gebruiken, zijn we er ineens regelmatig te vinden.

Leen jij graag boeken bij de bibliotheek?

Uitgaven die vast wel een keer gebeuren (maar nu even niet)

Vandaag was het lekker weer, en ik zat van kwart over 9 tot half 1 binnen - niet dat ik het echt erg vond hoor, al had ik wel graag lekker naar buiten gewild op een gegeven moment. Maar ja, ik had beloofd te helpen met koffie schenken in de kerk, en wat je belooft moet je doen. Dus ik heb geholpen, en het was best wel heel erg gezellig, en alle deuren stonden wagenwijd open, dus ach... En toen ik thuis kwam had Jos lekker de wasmachine aangezet, en de was opgehangen, en nog een was aangezet, en hij was bezig met het doucheputje ontstoppen (wat betekent dat ik niet met mijn handen in de vieze zut hoefde omdat hij dat deed, hij is een schat!). Straks slapen we lekker in een schoon bed dat naar buiten ruikt - mijn deel en de kussens tenminste, hij had eerst een van de dekbedovertrekken die bij mij vandaan kwamen, en al is het ding wit met rode friemeltjes, hij vindt hem roze. Of zo. Dus er ligt weer een blauwe bij hem vandaan op zijn kant.

Bij de kerk kon ook een liedboek besteld worden, moest je wel gelijk betalen. Naast dat ik het geld niet bij me had, en even niet heb nu zo vlak voor de toeslagen en stufi binnen komen, weet ik ook nog niet zeker of ik hem tussen nu en korte tijd wil hebben. Oke, in de kerk gaan ze hem gebruiken, maar daar kan ik van de beamer meelezen voorlopig. Moet ik alleen zorgen dat ik meer voorin ga zitten, en me minder ga gedragen alsof ik een tiener op de middelbare school ben, anders kan ik de beamer niet goed zien... Op de een of andere manier is iedereen langer dan ik haha. Aan de andere kant is het wel handig om er zelf een te hebben, misschien. Ik twijfel nog, maar daar heb ik ook nog even de tijd voor. Sowieso komt hij volgende week pas uit, en hij is gewoon via internet te bestellen.

Aan de ene kant snap ik trouwens heel goed dat ze dingen vernieuwen, en dat de kerk met zijn tijd mee wil gaan. Met dit liedboek zijn ze al best wel een tijd bezig. Aan de andere kant, vind ik het een flink bedrag als je om 'moet' en het uit moet geven, om mee te kunnen blijven zingen. Bij ons is er toevallig elke dienst een beamer waardoor ik het voorlopig kan laten zitten, maar dat is niet overal.

Wat denk jij van zulke veranderingen? Noodzakelijk, of zou het ook anders kunnen?

NS-perikelen

Er staat een defecte trein stil tussen Nijmegen en Utrecht...

Gezellig, we zouden nu al lang op een verjaardag zitten, maar zijn nu weer thuis. Zometeen pakken we maar de auto naar Utrecht - extra kosten: benzine én parkeerkaartje, we gingen niet voor niets met de trein. Maar ja, zoals het er nu uit ziet is het half 7 ongeveer afgelopen, en dan zouden we er nog heen moeten zien te komen. Laat maar...

Thuis toch nog even wat koffie gepakt, we waren immers al twee uur onderweg. Twee. Uur. Om weer terug bij af te zijn. Durven die oplichters nog geld van mijn ov-chipkaart af te schrijven ook, en omdat er geen eindstation is moet ik maar zien dat ik het terug krijg. Goed geregeld ns...

E-nummers en zo

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik er lang niet altijd op let wat er in ons eten zit. Ik wil vaak wel, en als het even lukt halen we ook wel eens wat biologisch, maar dat lukt niet altijd. En toch, al weet ik dat ze goed gekeurd zijn ergens in Europa, ze zitten me vaak niet lekker. Zeker als ik hoor wat het nou eigenlijk voor stofjes zijn. Ik bedoel: als tiener gruwde ik van het E-nummer van rode kleurstof dat van luizenschildjes af komt, maar dat is nu een van mijn minste zorgen, het is tenminste gewoon een natuurlijk product. Maar wat dacht je van polyvinylpyrrolidon? Ja, je leest het goed, iets met vinyl. En geoxideerde polythyleenwas klinkt ook niet heel lekker vind ik.

Mij doet het denken aan een boek dat ik een paar jaar terug moest lezen voor het vak Youth Literature. Good Omens van Terry Pratchett en Neil Gailman. Even in het kort, het gaat om wat de eindtijd zou moeten zijn, maar dan komisch beschreven. De slechterik komt als babietje op de aarde en zou bij een satanistisch gezin geplaatst worden, maar twee kinderen worden verwisseld, en hij komt bij een gewoon gezin, en hij leert dus niet om slecht te zijn. Op het eind vertelt hij, zoals een 11-jarige beginnende tiener kan, aan de vier ruiters dat hij niet met ze mee doet, zonder hem kunnen ze niets, eind goed al goed. En daar wil ik heen: die vier ruiters. Dat zijn normaal oorlog, hongersnood, pestilence (sorry, kan even niet op het Nederlandse woord komen) en dood - waarbij pestilence in het boek vervangen is door vervuiling.

Zo'n 100 jaar geleden was hongersnood nog heel reëel, maar hier in het rijke westen hebben we er geen last meer van, toch? Nou ja, in ieder geval toen het boek geschreven werd niet, de voedselbanken die zo hard nodig zijn laat ik nu even buiten beschouwing. En toch was de ruiter 'hongersnood' in het boek drukker dan ooit. Met zorgen dat vrouwen zo graag dun willen zijn dat ze zichzelf uithongeren om aan het modebeeld te voldoen. Met zorgen dat het 'hip' is om in een duur restaurant een half hapje te eten als diner en daar veel geld voor neer te tellen. En met zorgen dat we dingen eten die eigenlijk helemaal geen voedsel zijn. Fastfood-ketens zijn in het boek zijn uitvinding, en verkopen niet meer dan gebakken lucht (he, herkenbaar, toch?) en ook in ander eten wordt 'echt' voedsel steeds meer vervangen door dingen die net zo goed in een transistor-radio zouden kunnen zitten. Polyvinylpyrrolidon misschien? Hongersnood in het westen: we worden steeds dikker, terwijl we steeds minder echte voeding binnen krijgen.

Hoewel het alweer een paar jaar geleden is dat ik het boek las, speelt het zo af en toe toch door mijn hoofd. Ook met dat hele Monsanto-verhaal trouwens. De 'famine' uit het boek had zomaar ook op de directeur van dat bedrijf gebaseerd kunnen zijn. Lekker zorgen dat mensen niet meer voor hun eigen groenten kunnen zorgen.

Wat zijn we toch lekker bezig he?

Propedeuse

Hij is binnen, en nu dus echt!

Een paar maanden terug wist ik al dat ik hem gehaald had; de docente vroeg of ik een bepaalde toets van het laatste vak wilde doen. Want het was veel extra werk voor een paar bonuspunten, terwijl ik de bewuste woordjes al lang niet meer had en dus echt zou moeten gaan zoeken, dus extra veel werk. En ik had al 77 punten, en daarmee het vak ruim gehaald, dus die extra punten had ik niet nodig. Ja, achteraf was het lekker geweest om een 'ruim voldoende' op mijn lijst te krijgen in plaats van een 'voldoende', maar met mijn energie liep het toen nog niet heel lekker, dus ik koos ervoor om het erbij te laten. Ik was al helemaal bij dat ik het ein-de-lijk gehaald had, want ik heb er drie jaar over gedaan. Ja, ik weet het, een tijd. Maar ik was gewoon écht slecht in het plannen van wanneer ik naar de tv moest gaan zitten kijken voor mijn luistervaardigheids-dossier. Gelukkig keek Jos nu met me mee wanneer er wat op tv was, en dat was voor mij een behoorlijke stok achter de deur; ik wilde hem niet laten zitten. Dat en natuurlijk dat dit jaar de laatste keer was dat ik het zou kunnen herkansen, en ik toch eigenlijk wel erg graag in ieder geval dát papiertje wilde.

In ieder geval, het was dus gelukt, en dat wist ik een paar maanden geleden al. Maar toen moest alles nog verder nagekeken worden, en ingevoerd worden. Dat gebeurde eind maart. Dan moest nog het getuigschrift aangemaakt worden, en langs de examencommissie, en en en... normaal werd hij aan het begin van de maand uitgegeven, maar daar was het net te laat voor, dus ik moest een maand langer wachten. Woensdag kreeg ik eindelijk bericht dat hij klaar lag. Woensdag eind van de middag dus, terwijl het donderdag hemelvaart was. Nou, dan ging ik hem toch vrijdag ophalen. Nee dus, want de semi-ambtenarij was vrijdag ook massaal vrij xD Maandag lukte het me zelf niet om te gaan, dus uiteindelijk duurde het nog bijna een week.

Ondertussen ben ik zo blij dat ik hem heb! Of er iets is waarvoor ik nog even had willen wachten? Ik had het leuk gevonden als mensen die later hun P halen ook een soort van officiële overhandiging krijgen. Juist omdat bijna niemand het in één keer haalt, en natuurlijk is het knap als je dat wel lukt - dat mag van mij ook best benoemd worden - maar het verschil tussen een mooie officiële uitreiking en gewoon even bij de administratie ophalen is wel heel erg groot. Gelukkig was de mevrouw van de administratie geweldig - die ziet dat natuurlijk vaker langs komen - en ik kreeg hem van haar wel met drie klapzoenen en een welgemeend 'gefeliciteerd!!!' maar toch... je zou maar op dat moment net ook nog een zuur persoon op de administratie treffen. Ach, ik laat de pret er niet door drukken verder natuurlijk, ik heb er gewoon mijn eigen feestje van gemaakt. Met mijn ouders en broertjes en vriend, en door Jos zelf gemaakte apple crumble. Oh, en pannenkoeken natuurlijk!