Jeugdsentiment

In het dorp waar ik ben opgegroeid valt 'luilak' altijd op koninginnedag. Gelukkig zonder eieren tegen de ramen of zo, nee, er wordt altijd rondgescheurd op brommertjes zonder uitlaat. Geloof me, dat is een lawaai! Als kind voelde het voor mij echt feestelijk als ik daar 's ochtends vroeg van wakker werd. Later werd het wat ingeperkt en mochten ze alleen nog op de straat in het midden van het dorp rijden. Bij mijn ouders werd het toen rustiger, al hoorden we ze nog steeds, maar toen ging ik op mezelf wonen in een appartementje vlak bij de Dorpsstraat.

Die eerste koninginnenacht sliep ik niet thuis, en ik vond het veel en veel te stil, dus een jaar later sliep mijn ex bij mij thuis. Iets met hoe krijg je iemand gek, want daar raasden toen natuurlijk de brommertjes heel veel langs omdat het alleen daar mocht. Ik haalde juist opgelucht adem, eindelijk weer echt feest! Vorig jaar kwam Jos ook heel dapper bij mij slapen, en gelukkig kon hij met die ene ochtend lawaai in het jaar leven.

Na onze verhuizing afgelopen zomer hield ik er rekening mee dat het afgelopen was met op deze manier wakker worden op koninginnedag. We gingen immers bijna 20 km verderop wonen. Tot ik om vijf uur wakker werd van... Juist, brommertjes zonder uitlaat! Hier lijken ze nog ouderwets door de hele stad te rijden. En terwijl ik lekker warm in bed laf te soezen besefte ik weer hoe ontzettend thuis ik me hier de afgelopen maanden ben gaan voelen. Na vanmorgen nog meer.

Het is een groeizaam weertje

Zo wordt dit weer hier in de buurt (veel boerendorpjes en zo) veel omschreven. De warmte van gisteren, afgewisseld met dit soort regenachtige dagen, maakt immers dat Nederland zo'n mooi, groen land is. Dat viel me op als we op vakantie waren in zuid-oost Oostenrijk, en zeker als we dan een dag lang in de auto sprongen richting bijvoorbeeld Italië: prachtige landen, maar in augustus was alles er geel en droog, terwijl het hier veel groener was.

Gisteren heb ik heerlijk gebruik gemaakt van het zonnetje, ik ben aan de slag gegaan op ons balkon. Eerder had ik al het een en ander aan zaadjes gekocht bij de Aldi, een zakje kruidenzaadjes, een met bloemenzaadjes en een met paprikazaadjes. Stom eigenlijk, die laatste, we hadden net zo goed de zaadjes van een al door ons opgegeten paprika in de grond kunnen stoppen. Maar goed, ze lagen er, en nu zitten ze in een pot met potgrond - die trouwens lekker bij de Appie vandaan komt, vorige week zag ik al zo'n actieve balkon-bui aankomen.

Niet genoeg trouwens, want ik had een tekort aan bakken en potten. Nja ik heb al een paar keer bij de kringloop rondgekeken, maar op de een of andere manier kon ik er steeds niets vinden. Jos zou iets eerder naar huis komen, en ik dacht mooi even nog een keer bij de kringloop te kunnen kijken, maar dat viel tegen; hij werd opgehouden, de directeur laat je immers niet met een vraag staan ;-). Ik wilde toch eigenlijk wel verder, en omdat het ook leuk is om ideeën op te doen, zijn we toch maar naar de intratuin gereden, en terug gekomen met drie potten en nog een plantje, en een gieter. Ik had een piepklein gietertje, en wilde al maanden graag een grotere; om al mijn vier planten binnen water te kunnen geven moest ik vaak al twee keer heen en weer lopen naar de kraan. En dat wil ik best doen voor mijn planten, maar als het niet hoeft...

De blauwedruifjes-bolletjes zijn nu ook over gezet in een pot in plaats van een slap mandje, en de paprika-zaadjes nu echt gezaaid. Nu maar hopen dat ze het ook gaan doen, het staat in ieder geval al best wel leuk op het balkon. 's Ochtends komt er - als de zon schijnt tenminste - best veel zon bij, later komt er wel schaduw, maar is het er beschut. Dus ik heb goede hoop dat er in ieder geval iets omhoog komt. Voorlopig zitten er wel nog even zakken omheen voor een beetje broeikas-effect ;-) Als er iemand nog tips heeft hoor ik het graag, want het is nog maar behoorlijk recent dat ik groene vingers wil kweken haha.

Plekje op de markt

Zoals ik al schreef, gisteren stond ik op een markt op Jos' werk. En omdat ik foto's beloofd had...

Op de grond zijn een paar printers te zien, die Jos over had en mocht verkopen - helaas, aan het eind van de markt stonden ze er nog.

En dan hier, het hoekje 'handgemaakt'. De servetringen komen vandaag nog in mijn webwinkeltje en op Dawanda; met het oranje zijn ze natuurlijk ideaal voor komende dinsdag.

De andere, echt 'rommelmarkt-dingen' gingen een stuk harder. De blauwe schaaltjes en ovenschaaltjes die we meenamen zijn allemaal verkocht, en een oude radio van Jos ook. De boerenbontschaaltjes niet, maar die hoefden niet zo nodig van ons - en nog een hoop andere dingen ook niet, maar die blijven klaar staan voor een volgende rommelmarkt.

Knopen doorhakken

Knopen kunnen leuke dingen zijn, daar niet van. Zonder knopen geen leuke haak- brei- en andere knutselwerkjes. Maar sommige knopen zijn niet handig, de 'wat ga ik doen-knoop' bijvoorbeeld.

Afgelopen weekend ben ik lekker met leuke dingen bezig geweest, maar ondertussen zijn er in de aanloop naar het weekend toe en zo ook wat knopen doorgehakt. Zo heb ik me aangemeld voor een cursus tot budgetcoach bij de NHA - het is een cursus van een jaar ongeveer, en dan heb ik in dat jaar tijd om rustig verder te kijken zonder dat ik voor mijn gevoel 'stil sta' wat leren betreft. En er wordt in die cursus ook aandacht besteed aan het hebben van een eigen bedrijf, wat ook handig is voor die andere knoop die ik heb doorgehakt.

Zoals ik vrijdag al blogde: met een beetje hulp.nl van mijn vriend ben ik gaan kijken naar een webshop die zich wat meer op Nederland richt. Deze combineer ik met Etsy, want ik vind het ergens ook wel lekker om daar tips en teams etc. vandaan te blijven hebben - ik merk dat ik bij die Nederland-gerichte site die ondersteuning mis. Voorlopig heb ik de gratis versie, maar ik wil het wat serieuzer aan gaan pakken. Als ik namelijk kijk waar ik verder goed in ben, en naar het werkgebied waar ik gezien mijn cv in zou moeten zoeken - administratie - daar is erg weinig werk in te vinden. Als ik ga blijven hopen dat ik daar snel werk in vind, dan wordt dat niets. Ik heb nét te weinig ervaring om daar goed aan het werk te komen, zeker als je ziet hoe veel mensen er werk in zoeken. Aan de andere kant heb ik teveel ervaring daarin, en ben ik te hoog opgeleid, om bijvoorbeeld werk in een winkel te vinden. Dat heb ik ook geprobeerd, met afwijzingen 'dat ze geen functie hebben die aan mijn profiel voldoet' als gevolg. En met het idee dat ik gewoon wil werken, dan maar zelf werk maken, toch? Ik heb ook een inschrijving bij de KvK geregeld (dat is tegenwoordig blijkbaar gratis, sinds 1 januari, yayyy!), en ben aan het uitzoeken hoe het zit met belasting. Waarschijnlijk kan ik als ik iets verdien het voorlopig opgeven als overige inkomsten. Moet ik natuurlijk wel uitkijken dat ik een deel apart zet. Spannend!

Elf Fantasy Fair

Volgens mij heet het tegenwoordig anders, maar ach, ik ken het zo...

Jaren geleden ben ik er een keer geweest, het was een erg gezellige dag met vrienden, ik dronk voor het eerst Mede, zag Rapalje en kwam tijdens een dansworkshop nog iemand tegen omdat ik ineens met hem stond te dansen. Erg grappig was dat, volgens mij vroeg ik ook nog iets stoms als 'Wat doe jij hier???' Nou, hetzelfde als ik dus xD

Daarna ben ik er niet meer geweest, steeds geen geld, geen tijd, etc. Tot vandaag. Vorig jaar wilden Jos en ik al, maar we konden niet - ik zat al in Engeland - dus nu moest het er echt van komen. Gelukkig hadden we vandaag het weer mee, al was het vanmorgen nog wat fris. We hebben lekker rond geslenterd, broodje braadworst gegeten, mead-beer gedronken aan het begin van de middag, en lekker mensen gekeken. Oh ja, en we hebben de ehbo-post gezien, maar niet omdat er wat aan de hand was hoor. Iemand die we kennen stond er vandaag als ehbo-er, en die moesten we natuurlijk een knuffel gaan geven.

Gek genoeg ben ik deze keer, in tegenstelling tot de vorige keer, niet met mede thuis gekomen. Het kwam er niet van, eigenlijk geen zin om er geld aan uit te geven, ik kan het een andere keer ergens anders vast ook vinden als ik wil. Wel heb ik een paar zilveren oorbellen, voor 5 euro, die zelfs in die gaatjes waar al zeker een jaar niets in heeft gezeten niet irriteren. Whiiiieeee! En een zakje gezoete amandelen, maar die zijn morgen wel op denk ik.

Weer een stapje verder

Nou heb ik een echte webwinkel - met dank aan mijn schat die voor me ging zoeken. In eerste instantie even de gratis versie, als het een beetje loopt kan ik dat nog veranderen. ;-)

Dagje Naarden

Jos en ik hebben een kringlopende week. Een vriendin en ik (en ja, Jos ook een beetje) riepen al langer dat we weer eens samen een kringloop onveilig moesten maken, en dus prikten we gisteren. Eerst zouden we naar Maarssen gaan, maar na een leuk blogje die we allebei zagen, besloten we naar de Kringloper in Naarden te gaan. In eerste instantie keken we vooral naar een tv meubel waar misschien de tv en in ieder geval de dvd-spelers en printer en zo in zouden kunnen (dat scheelt een hoop ge-apparaat en ge-snoer hier). Wat we zagen was aan de dure kant - daar staat die kringloop ook om bekend geloof ik - en niet heel makkelijk mee te nemen dat eind in de Alto, dus we besloten verder te kijken hier in de buurt. Maar we hebben nu wel een idee van wat we willen, en zoals al lachend opgemerkt werd: we waren het wel heel erg eens over wat we mooi vonden. Natuurlijk zijn we uiteindelijk wel nog met een hele hoop dingen thuis gekomen. Zoals:

Een lading boerenbont servies, twee gebaksbordjes, drie ronde koppen met schotels, nog een andere kop en schotel, drie melkbekers, drie krakkemikkige schaaltjes (die er nou eenmaal bij hoorden, dus ik liet ze ook niet staan ;-) ) en een mooie juskom. Hiervoor was ik het grootste deel van mijn budget voor gisteren kwijt, €19,50 maar dat was het zeker waard.

Dan nog een leuk groen stofje voor 50 cent, kan ik nog best wat leuke dingen van maken.

Een oude schoolplaatprint, aan de achterkant te zien is hij in 1976 opgeplakt. Hij hangt in de plaats van dat roze-rozen-ding boven onze gaskachel. 

Jos nam nog een boekje over chocola mee, omnomnomnom!

Dan nog wat Pinkeltje-boeken, vanwege het jeugdsentiment

En een boek van Ot en Sien kon ik ook niet laten liggen.

Uiteindelijk was ik 28 euro kwijt, van de 30 die ik van mezelf uit mocht geven, en ik ben heel erg blij met wat we mee hebben genomen.

Euroshopper

Op de een of andere manier hoorde ik het vanmorgen pas, dat de Appie gaat stoppen met Euroshopper - in plaats daarvan komen ze met een ander basis-merk, dat natuurlijk toch duurder is. Voor mij een leuke smoes om vanavond bij het pannenkoeken bakken eens wat foto's te maken. Wij gebruiken namelijk best veel euroshopper - sssst niet doorvertellen hoor, maar de kleuren passen ook best leuk bij de rood-met-witte tegeltjes in onze keuken ;-) Maar goed, bakken doen we meestal met ES olijfolie, we hebben blikjes tomatenpuree staan van ze, houdbare melk (en als ze die duurder maken is die met twee cent meer al net zo duur als de goedkoopste gewone melk =P Nu is het nog leuk voor door de pannenkoeken en de lammetjesthee van mijn vriend), rijst en pasta, en zo nog wat meer vooral basis-ingrediënten die lang houdbaar zijn. Dat betekent waarschijnlijk dat we daarvan wat extra gaan inkopen, deze week hebben we aardig wat van het boodschappenbudget over - genoeg voor een paar extra blikken en blikjes en zo ;-).

Maar goed, de pannenkoeken. 

Om te beginnen met de ingrediënten: 400 gram bloem (ES), 800 ml houdbare melk (ES), 5 eieren (ES) en een zakje vanillesuiker. Vanavond gingen we voor zoete pannenkoeken, anders gaat die laatste er niet in. Dan maken we er een blikje ragout bij warm, of het worden pannenkoeken met champignons, of allebei... 

Dan begin ik de mix met de eieren, zodat ik de dooiers kapot kan kloppen. Ik ben al een tijdje bezig met kijken of er lokaal eieren verkocht worden. Het prijsverschil tussen ES scharreleieren en biologische eieren is in de supermarkt wel erg groot, en gek genoeg heb ik bij de Appie het gevoel dat dat biologisch ook wel meevalt. Dan houd ik het geld liever zelf ;-) Maar lokaal kan wel leuk zijn.

Daarna de melk erbij. In deze volgorde krijg ik als ik met de hand mix eigenlijk geen klonten. We hebben ook wel een mixer in huis hoor, maar die had ik niet de eerste jaren toen ik op mezelf ging wonen niet, en ik heb mezelf aangewend om het zonder te doen. Scheelt stroom ook nog, al is het maar een klein beetje haha.

 Dan gaan de bloem en suiker erbij. Vroegah gebruikte ik pannenkoekenmix, maar bloem is goedkoper en werkt net zo goed. Dan is de mix klaar.

Natuurlijk moet er dan nog gebakken worden. De boter was op, dus dan maar met vloeibaar, dat werkt ook. Nou ben ik vergeten een foto te maken van de pannenkoeken toen ze af waren, maar ze waren erg lekker.

Dagje bezig zijn

Omdat ik maandag naar school moest en dus niet Engels kon leren aan het meisje, deed ik dat het begin van de middag. Dat was wel fijn, het brak mijn dag een beetje. Jammer was dat ik zaterdag al een feestje af had moeten zeggen omdat ik ziek was, het sloeg bij mij ook toe, en dat was blijkbaar nog niet helemaal over gisteravond - vanmorgen leek het weer beter te gaan, maar onderweg naar huis had ik toch weer flink last van buikpijn, en ik vond het heel fijn om de wc te bereiken. Ehm ja... en het gekke is dat ik daarna geen last meer van mijn darmen had ineens - al heb ik volgens mij wel wat koorts (meh iets met oh ja, geen thermometer in huis) en moet ik niet aan eten denken. Gelukkig stond er voor vanavond iets lichts op het menu, en verder zit ik lekker aan de thee in plaats van koffie - zegt de koffie-verslaafde, maar gelukkig ben ik ook erg gek van thee. Witte thee zit er deze keer in mijn grote, roze Iittala-mok. Ik ben door mijn zusje en moeder aangestoken met een voorliefde voor dit Finse design, al blijft het voorlopig bij twee in de uitverkoop gekochte mokken - de roze voor mij, en een erg donker blauwe voor Jos. We hadden ook een turquoise voor de verjaardag van mijn zusje gekocht, zoals ik al zei heeft zij me aangestoken ;-)

Ondertussen probeer ik nog wat te leren, en te maken. Komende dinsdag is er een markt op het werk van mijn vriend, waar werknemers een kraampje kunnen huren voor een paar euro. Hij heeft geregeld dat ik er ook een tafeltje heb, met mijn zelfgemaakte spulletjes, en dan moet ik natuurlijk wel wat hebben. Er ligt al het een en ander aan leuke dingen, dit wordt een tasje.

Vreemd he, het leven gaat verder

Gisteren ben ik 's middags naar school gegaan, we kwamen als klas bij elkaar, om herinneringen op te halen van onze klasgenoot die er niet meer is. Het is nog steeds een vreemd idee. Een van de dingen die ik toen ik het net hoorde het vreemdst aan vond doen, was hoe alles gewoon door ging voor de mensen die hem niet kenden. Ik hoorde het via facebook, en vlak na dat berichtje zette iemand een filmpje op facebook met 'zo grappig, ik lag in een deuk'. Gevoelsmatig compleet misplaatst, was het niet dat zij geen enkele connectie had met mijn klas, en dus ook helemaal niets wist van wat ik net gehoord had.

Waar dat voor ons als klasgenoten al lastig is (toch een gat, iemand die nooit meer het lokaal in komt wandelen en zo) is dat voor zijn ouders natuurlijk nog erger. Ik kruip lekker naast mijn vriend op de bank, kan me nog laten afleiden door een boek. En waar zij vandaag hun zoon begraven, ga ik vanavond boogschieten om mijn gedachten er vanaf te zetten. Ik merk dat ergens mijn leven alweer doorgaat, en ja, ook dat voelt vreemd. Ik moet wel, en het zou niet goed zijn ik het niet deed, aan de andere kant voelt het op momenten dat ik het besef alsof ik te makkelijk ben, mensen in de steek laat. Wat niet zo is, dat weet ik toch wel... Nou ja, zo gaan mijn gedachten over elkaar heen op moment. Het is maar goed dat ik even wat anders ga doen vanavond...

Rare, en toch een best nare week

Ik zit hier een beetje ziek te zijn - mijn vriend had heel lief brood met knakworst gemaakt, maar na een paar happen moest ik stoppen, anders zou ik de boel waarschijnlijk niet binnen houden. Blegh... en het ging al zo goed.

Dat begon dinsdag. Net toen ik begon te bedenken dat Jos wel op z'n werk aangekomen zou zijn, kreeg ik een smsje dat hij daar over ongeveer 25 minuten zou zijn. Apart, maar ach... ik ging er vanuit dat als er echt iets was, hij niet meer zou kunnen sms-en of op z'n minst gelijk even zou bellen wat er was (gevaarlijke aanname bij iemand met een hekel aan bellen, ik weet het), of niet door zou rijden naar zijn werk of zo. Een half uur later kwam er toch dat telefoontje: hij had een ongeluk gehad onderweg. Niet heel erg, lichte schade en niet meer, maar toch. Hij loopt wel nu nog steeds met spierpijn en zo rond, even in de gaten houden dus - want wat dat betreft ken ik mijn schat ook: die loopt soms het liefst te lang ergens mee door dan naar een nieuwe huisarts te gaan. Ik kijk het nog even aan, maar als het te lang duurt schop ik hem daar wel heen (dus Marian, als je dit leest, ga je nou geen zorgen maken hoor... ik zorg wel voor je jongen ;-) ).

Daarna ging eerst alles toch een beetje z'n gangetje. Woensdag had Jos een thuiswerkdag om zijn spieren te ontlasten, want autorijden is nu toch even meer ingespannen voorlopig. Donderdagavond zou ik een vergadering hebben, en een uurtje voordat ik weg zou gaan keek ik nog even op facebook of er nog iets bijzonders op stond. Nou... Ik kan je verzekeren, er via facebook berichten achter komen dat een klasgenoot zelfmoord heeft gepleegd, dat is... ja, ook bijzonder, maar vooral naar, erg naar. Heel veel contact had ik niet met hem, maar wel vorig jaar nog samen aan een groepsproject gewerkt, en ik mocht hem best wel. Ik merkte dat ongeloof het eerst kwam. Dat kon toch niet, het was vast een andere, iemand in de vriendenlijst van klasgenote die ook zo heette of zo... maar nee, die foto, dat was hem wel - en ook andere klasgenoten bleken ondertussen al gebeld door onze begeleidster. Ik nog steeds niet, blijkbaar ben ik al van haar bellijst af omdat ik binnenkort ga stoppen met de opleiding - maar toch had ik het fijn gevonden als ze wel even gebeld had, want dit was geen prettige manier om er achter te komen. Ik moet nog even kijken of ik echt naar de begrafenis ga (zoals ik zei, zo veel contact had ik nou ook niet met hem, maar ja, niet gaan voelt ook weer verkeerd, maar ja, zoals ik op moment nog steeds tegen mezelf aanloop ga ik misschien emotioneler zijn dan gepast is omdat ik hem niet zo goed ken, maar...) Ik heb nog tot dinsdag om dat voor mezelf uit te vechten, maandag middag komen we met de klas bij elkaar, en daarna kan ik de knoop doorhakken.

Nou ja, vandaar dus, toch best een nare week. Er waren genoeg leuke dingen ook, maar die worden even flink overschaduwd nu.