Dagboeken en logjes en zo

Sinds ik kan schrijven ben ik al gefascineerd door dagboeken. Nou ja, dat is overdreven, maar ik kreeg toen ik een jaar of negen was een tina-boek dat van mijn moeder was geweest, en daar stond iets in over oude schriften en dagboeken, en ik wilde ook. Dus ik ging een dagboek bijhouden.

Als ik er op terug kijk, ben ik er nooit heel erg goed in geweest. Ik schreef niet elke dag, tenminste, steeds een paar keer wel, en dan bleef hij weer een paar weken of zelfs maanden liggen. Toen ik tien was las ik over Anne Frank, en natuurlijk ging mijn dagboek toen ook Kitty heten, maar erg veel hielp het niet. Als ik er in terug blader, stond er in bijna elk stukje wel iets over 'sorry dat ik zo lang niet heb geschreven...' en daarna een opsomming van wat ik de laatste dagen/weken/maanden/jaren had gedaan zo ongeveer.



Toen het een paar jaar terug boekjes werden waarin ik van mezelf af schreef, werd het wat beter. Let op: wat beter, het ging en gaat nog steeds niet echt met regelmaat, maar dat hoeft ook niet meer. Soms is het heerlijk om even van me af te schrijven, zeker op momenten dat ik bijvoorbeeld iets mee heb gemaakt waar ik echt over in zit. Ik ben met geschreven woorden namelijk veel beter dan met gesproken woorden, dus in mijn dagboek kan ik dan ineens op een rijtje krijgen waar ik nou eigenlijk tegenaan loop. Soms is het ook heerlijk als communicatiemiddel trouwens; als mijn vriend door heeft dat er iets is, word ik nog wel eens aan het schrijven gezet. Omdat hij wil helpen, en wil weten wat er in me omgaat en zo, en ik er zo veel makkelijker uit kom wat ik nou eigenlijk aan iemand wil vertellen. Tja, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden, ik een beetje meer dan de rest roep ik wel eens ;-) En dan nog... regelmatig een heel verhaal neer schrijven met de hand is soms heerlijk, maar ik heb er niet altijd de energie voor. Dan wordt het gewoon een mailtje of zo. Tegenwoordig probeer ik mijn dagboeken ook iets anders te gebruiken: ik verzamel leuke plaatjes, of maak lijstjes met dingen die ik WIL doen. Of mind-maps met mijn dromen voor de toekomst of zo. Erg leuk om te doen, en het vult lekker snel op.

Met weblogs ging het eerst trouwens niet veel beter. Deze gaat aardig, maar als ik kijk hoe veel weblogs ik ooit ben begonnen, om na een paar weken te denken: oh ja! En dan een paar weken later: oh ja, mijn weblog! Hiermee heb ik wel gemerkt dat het een kwestie is van aanwennen. En dat gaat zeker beter nu, juist omdat ik snel even wat kan schrijven/tekenen/plakken pak ik ook sneller mijn dagboek er weer bij. Komt goed.