Thursday, April 19, 2012

Eigen stijl

Ik ging nadenken over een stukje dat een van mijn vriendinnen op facebook zette. Het ging er over dat de mensen 100 jaar geleden minder gehaast waren, maar ook dat de kledingstijl toen zo veel mooier was, en mensen toen nog zorg besteedden aan hun uiterlijk in plaats van zo iets uit de wasmand te pakken.

Of je dat laatste doet verschilt natuurlijk zelfs nu per persoon. Ook als de mode van nu je stijl niet is, zijn de mensen die het volgen vaak wel echt met hun uiterlijk bezig. Veel dingen zijn mijn stijl niet, andere dingen weer wel...

En ik moet toegeven, dat ik heel lang wel zo'n persoon ben geweest. Ik droeg kleding eigenlijk nooit omdat ik het zelf echt mooi vond. Wel omdat het van een stijl was die ik bij anderen mooi vond, zo heb ik me een tijdje aardig gothic gekleed. Maar daarbij zocht ik wel altijd de 'veilige' hoek: spijkerbroeken met zwarte shirts en zo. Ik hoorde ook een tijdje juist bij de groep mensen die gewoon maar wat uit de kast trokken. Naast dat alles op elkaar leek, was ik ergens te onzeker om echt werk van mijn kleding te maken, want stel dat ik op viel. Of ik had iets wel opvallends, zoals fluoricerende armwarmers, juist om de aandacht af te leiden van dat ik weer dat zelfde shirt aan had, of onorigineel was. Of tot vorig jaar droeg ik nog wel eens shirts van mijn ex, want 'ze zaten zo lekker'.

Waar dat precies begon te veranderen kan ik niet echt aanwijzen. Er was dat ene leuke rokje die ik kocht, die ik 'ineens' met andere dingen kon combineren, en waar ik me goed in voelde. Er waren de spijkerbroeken in mijn lengtemaat, die ik niet in hoefde korten - waardoor ik een keer dat niet vergat, en dus niet met kilometers rafels aan mijn broeken liep, hooguit een klein randje. Langzaam aan begon ik al te veranderen in iemand die er graag leuk uit zag, in haar eigen stijl.
Wel kwam het in een stroomversnelling toen ik mijn relatie met ex verbrak. Ik ontdekte ineens die leuke jurkjes die thuis in mijn kast lagen, waar ik bijna nooit kwam. Ik gooide zijn shirts die ik had weg, die deden me te veel aan hem denken. Ik 'vergat' die rare crocs mee te nemen, die hij me had gegeven omdat ze 'zo handig waren in huis'. En toen ik op vakantie ook nog eens voor niet zo veel een paar geweldige pumps met een beetje hakjes scoorde...

Tegenwoordig draag ik van alles door elkaar, maar wel dingen die ik echt mooi vind. Soms is dat een shirt bij de Wieb vandaan van vorig jaar (gek genoeg bleven die redelijk mooi, terwijl ik een duurder shirt weg kon gooien: elastiek was poreus geworden, dus ik kon hem niet meer dragen), of gewoon een spijkerbroek. Soms een leuke jurk. Soms draag ik een jurkje met dr martens er onder, gewoon omdat het lekker gek is, soms een spijkerbroek met pumps. Maar een ding weet ik wel: ik draag wat ik zelf wil. En ik voel me er goed in.

Een ding heb ik zeker geleerd: een eigen stijl hebben heeft te maken met zelfvertrouwen, buiten de massa durven vallen. Maar het is ook een wisselwerking. Juist omdat ik mezelf zo durf te kleden als ik zelf wil, krijg ik positieve reacties - en daar krijg ik ook weer zelfvertrouwen van, waardoor ik meer mezelf mooi en zoals ik zelf wil durf te kleden, waardoor... Nou ja, je snapt hem al.

2 comments:

  1. Als je jong bent moet je nog ontdekken wat bij je past en ja je laat je makkelijk beinvloeden.
    Langzamerhand krijg je zoals jij zegt meer zelfvertrouwen en weet je beter wat je wilt.
    Zelf heb ik nooit zo meegedaan. Ten eerste op school had ik geen geld en toen ik ging werken was ik dol op mantelpakjes en hoge hakken.
    En nu vind ik het allemaal wel best. hihi. welterusten lieverd.

    ReplyDelete
  2. Leuk om te lezen! Ik draag sinds mijn negentiende alleen nog maar rokken, en niet omdat ik zwaar christelijke ben, maar omdat rokken bij mij passen. Ik vind ze lekker zitten, en geniet van de ruimte die mijn benen krijgen.

    Ik denk dat mijn stijl als boho/romantisch omschreven kan worden.

    Mijn dochters zeggen regelmatig dat broeken mij veel leuker staan, en mijn zusjes vinden dat ik hakken moet dragen. En ik moet toegeven dat ik er dan wel meteen veel netter en eigentijdser uitzie, maar het is gewoon niet 'ik'.

    Huisvlijt

    P.S. ik vind je achtergrond mooi zeg!

    ReplyDelete