Friday, May 25, 2012

Gelukkig weer op de been

Gisteren rommelde het nog wat, maar was ik weer aan het werk. Gelukkig was het erg rustig. Vandaag was het een gemiddeld drukke dag, en vooral heel, heel erg warm, en ik was nog wat moe, maar het ging verder een heel stuk beter! De meeste collega's die ziek zijn/waren lijken er meer last van te hebben dan ik trouwens, degene die het tegelijk met mij had lag echt twee dagen plat en at gisteravond voor het eerst pas weer. Moe blijf ik voorlopig vast wel even, vooral met dit weer, maar dat overleef ik wel. Er wordt hier toch niet van me verwacht dat ik heel snel werk, als ik het maar goed doe ;-) en dat doe ik wel, vandaag gewoon even GEEN kasverschil!

Morgen weer een laatste dag werken, en de laatste dag dat we met het Brighton Fringe Festival meedoen. Kan ik ook eens zien hoe de befaamde Toy Hacking in z'n werk gaat - het resultaat van de vorige keer heb ik al mogen bewonderen: allemaal speelgoed op z'n Toy Story, uit elkaar gehaald en op een andere manier weer in elkaar gezet. Voor degenen die dat zonde vinden van het speelgoed bij een kringloopwinkel als Emmaus: het gaat om speelgoed dat we hier niet mogen verkopen omdat er een label ontbreekt - en in plaats van het weg te gooien doen we dit er dus mee ;-) Lijkt me geweldig!

Oh ja, en sommige mensen zou je het liefst uit de winkel wensen... Al een paar weken komt er bijna elke dag een halve Turkse familie bij ons langs. Van een andere liefdadigheidsinstelling mogen ze voor een bepaald bedrag het allerbelangrijkste aan meubels bij ons uitzoeken, omdat ze daar zelf geen geld voor hebben. Dan moet je denken aan bedden (voor de kinderen), een eettafel en stoelen daarvoor. Ondertussen hebben ze dat bedrag bij elkaar al zo'n beetje zelf gekocht aan dingen als beeldjes, zeepjes en barbeques, en ze staan stennis te schoppen dat ze geen dure speciale bureaustoel meekrijgen in plaats van een bed. Waar gisteren de manager waar ik bij stond hen al duidelijk vertelde: nee, zij betalen alleen voor de NEEDS, niet voor de WANTS, kwamen ze vandaag al niet meer naar mij toe, want ze hadden door: die weet al dat we hem niet mee krijgen. Maar toch nog eens proberen bij de shop supervisor... die toevallig vlak bij mij stond, en mij vroeg wat de manager gezegd had. Grijns. Maar tja... die anderhalf uur dat zij rondliepen waren ontzettend vermoeiend voor de hele staf. En ontzettend jammer voor anderen die door dit soort mensen een slechte naam krijgen.

Wednesday, May 23, 2012

Dagje niets doen

Vannacht toen ik ging slapen merkte ik al dat ik een beetje misselijk was... he bah, dacht ik nog, ik hoop dat het morgen over is. Zonder in details te treden: niet dus, ik werd ziek. En ik heb dus ook nog eens bijna niet geslapen vannacht.

Vanmorgen gelijk maar bij de leidinggevende gemeld: op zich wil ik best iets doen, maar niet achter de kassa. Ik ben te moe, en het kan zijn dat ik weer gelijk naar de wc moet rennen. Dat gaat niet als je net een klant staat te helpen... Was gelukkig geen probleem (of in ieder geval niet de mijne) en ik werd helemaal uitgeroosterd. Dus ik zat vandaag een beetje op facebook, sprak even m'n vader op skype, en sliep een hele hoop op de bank - want in m'n kamer is het nog steeds best warm omdat die stomme verwarming niet uit gaat. Lekker, koorts en dan die hitte...

En ja, ik merk dat ik toch best wel 'thuis' mis nu. Voor een deel waarschijnlijk door nog steeds de vermoeidheid, waardoor dit soort dingen moeilijker worden. En omdat het toch even slikken is: niemand die even letterlijk een arm om je heen slaat, niemand die zorgt dat er wat te eten voor je is waar je met je buikpijn wel tegen kan... en dan maar in de keukenkastjes moeten rommelen in de hoop een beetje rijst te vinden.Ik red me wel, maar fijn is het niet, vooral omdat ik me natuurlijk nog steeds niet erg lekker voel.

Ach ja, morgen is er weer een nieuwe dag. En wie weet voel ik me dan alweer een stuk beter. In ieder geval maar hopen dat ik een beetje kan slapen vannacht, dat zou een hoop schelen.

Tuesday, May 22, 2012

issiedan!

De beloofde foto. Is het geen schatje?

Klagen over het weer

Op een punt in ieder geval zijn Engelsen net Nederlanders: wat het weer ook is, het is nooit goed! Toen ik net aan kwam was het relatief koud voor de tijd van het jaar, en regende het veel. Een gemopper dat ik hoorde! Nu is het al een paar dagen mooi weer, en het blijft zeker mooi of zelfs warmer tot het eind van de week. Nou, dat is dus ook niets he... heb al een paar keer gehoord: 'It's hot, innit?' 'Oehf... I'm melting away here!' Enzovoort. Al moet ik eerlijk zeggen dat het met weer als dit wel een goedgemutster vorm van klagen is. Van zon wordt iedereen toch vrolijker, zeker omdat hier de omgeving daarmee veel beter tot z'n recht komt.

In ieder geval, ik heb besloten er van te gaan genieten. Zeker nu ik een ventilator op m'n kamer heb, om de kapotte verwarming (die dus maar blijft loeien!) tegen te gaan. En er zijn een paar mensen die me gaan helpen degene die het zou kunnen fixen te porren dat het toch wel hard nodig is nu.

Owww en er zit weer een eekhoorntje buiten op de rand van de vuilnisbak. Zo schattig! Later een foto waarschijnlijk, ik hoor net dat iemand een foto gemaakt heeft...

Sunday, May 20, 2012

Weekend!!!


Op moment voelt het hier zitten eigenlijk een beetje als een soort vakantie. Dat komt voor een deel omdat het weer erg meevalt (ja mam, het is erg opgeknapt na het grijze vanmorgen). En voor een groot deel omdat mijn ouders, broertjes en zusjes er waren van donderdag tot vanmorgen. Zelfs al moest al die dagen gewoon werken, behalve vandaag, het idee dat ik met hen mee reed door het buitenland doet toch ook wel wat.

Vanmorgen was het even slikken toen ze mij bij de kerk afzetten, en weer weg reden. Maar ik kwam gelijk wat mensen tegen, en kon m'n broertje vertellen dat hij Matt Redman gemist heeft. Ondertussen knapte dus het weer op, ik had een stapel tijdschriften gekregen en heb heerlijk m'n 'nieuwe' Libelle's zitten lezen... Er bedacht iemand dat hij zin had iets te koken wat het makkelijkst is in grotere hoeveelheden, dus hier heb ik met een groepje mensen gezellig mee zitten eten. Mijn gedachten werden dus flink afgeleid, en ik voel me weer een stuk beter. Nu zometeen lekker blogjes lezen, met de tv aan op de achtergrond. Morgen weer een wasje draaien, en misschien ga ik dan nog even Brighton of Hove in. Ik ben wel geslaagd voor lippenbalsem (gelukkig, want m'n lippen waren vanmorgen zo droog dat ze zelfs een beetje bloedden!), maar nog niet voor een nagelvijltje. En m'n nagels hebben toch echt wel een keer een vijlbeurt nodig, voor ik er als een zwerver uit ga zien...

Wednesday, May 16, 2012

Kleur en Fleur op Woensdag

Hoewel het gebouw waar ik in verblijf
Een nare, grijze kleur heeft,
Zijn er hier in Brighton
Ook erg veel leuk gekleurde huizen.
Ziet dat er niet fantastisch uit???

En wie wil er nu niet in een roze-met-turkoise-huis komen?
Of een lichtblauw met groen huis?

Fleur en Kleur op woensdag is een idee van Veronique

Monday, May 14, 2012

Engelse wisselvalligheid

Zoals de krant vanmorgen helaas al voorspelde: het is weer gedaan met het mooie weer. Gelukkig heb ik er gisteren volop van genoten, en ben ik vanmorgen nog in de zon naar de brievenbus geweest. (Zusje en Schatje, jullie krijgen een kaartje. M'n ouders krijgen er een als ze weer naar huis zijn, dat is leuker, een beetje gespreid!) Waar ik vanmorgen nog op m'n slippers rond liep, heb ik nu niet alleen m'n sokken en schoenen aan getrokken omdat m'n voeten koud werden, ik heb ook m'n nieuwe sjaal om gedaan. (hij is leuk, dus echt een straf is dat niet xD) en zo is het hier binnen heerlijk behaaglijk. Maar buiten regent het weer. En ik krijg net te horen dat het Nederlandse regen is, mijn schuld, ik heb het meegenomen =P ('I can tell, for Dutch rain falls like that, English rain falls like that. It falls like that, so it's Dutch rain *grin*')
Zo stralend was het weer gisteren
Vandaag is net zoals vorige week maandag een beetje een aantut-dagje. Vanmorgen heb ik een was gedraaid, dus alles ligt nu weer schoon in de kast. Ik heb lekker zitten lezen. En nu ben ik een beetje achter Flappie aan het rommelen, blogje schrijven, blogjes lezen, facebook weer bijhouden... Maar met dit weer, gelukkig kan ik morgen weer aan het werk, want anders heb ik straks niets meer te doen nu ik niet naar buiten kan!

Sunday, May 13, 2012

Rondwandelen in de zon

Nadat ik vanmorgen uit de kerk kwam, heb ik aardig wat rond gewandeld. Heerlijk in de zon geslentert, door de straatjes, langs het strand... En een tijdje in de zon gezeten met een boek natuurlijk! Dat ga ik zometeen ook nog even doen. Grappig hoe veel vrolijker je wordt van lekker weer.

Saturday, May 12, 2012

Eindelijk, weekend!

Het was een erg drukke dag vandaag.

Ik kreeg al zo'n vermoeden toen het meisje dat normaal achter de kassa stond en haar vriend vanmorgen uit de eetzaal verdwenen en niet meer terug kwamen, dat ik wel eens weer achter de kassa terecht zou kunnen komen. Min of meer ongeveer per ongeluk, net als ik donderdag na anderhalve dag draaien verder werd 'ingewerkt' door haar, en gisteren toen ze zich toch weer ziek meldde. Niets officieels, maar... nou, you bet! Bij het overleg werd mijn plaats toch echt officieel achter de kassa van de grote winkel. Op een normaal al drukkere zaterdag, en dan ook nog een zaterdag tijdens het Fringe-festival. Dus daar ging ik... Halverwege de ochtend bleken Mel en CJ (kassa-meisje en haar vriend) vertrokken naar Schotland. Of zo. Dus ben benieuwd hoe het verder gaat.

Maar vandaag was dus druk. En leuk! Na een paar regenachtige dagen ging gisteren de zon weer schijnen, en vandaag was het de hele dag heerlijk weer. Dat merk je! Soms was het chaotisch druk, sommige mensen waren met het verkeerde been uit bed gestapt, soms ging er iets grondig mis. (Zoals toen een klant 100 pond wou pinnen en ik per ongeluk op 'cash' drukte... Gelukkig stond Tony er net bij en kon die helpen met recht breien!) Maar over het algemeen was het een ontzettend geweldig leuke ervaring.

Gelukkig had ik tussendoor ook nog even ademruimte, toen het rustiger was werd ik naar buiten gestuurd om even bij te komen in de zon en van de band op het terrein te genieten. Zodat ik opgeladen weer de hectische winkel in kon.

Maar toch, na een hele dag zo, en een toch wel 'aparte' week: eindelijk weekend! Morgen ga ik 's ochtends weer naar de kerk, en ik denk dat als de zon dan nog schijnt (is altijd even afwachten in Engeland ;-) ) dat ik lekker met een boek buiten ga zitten, genieten.

Thursday, May 10, 2012

Post en pakketjes

Ik sta er hier nu al om bekend dat ik veel post krijg. Zaterdag kreeg ik een heel gezellig pakketje van m'n moeder, met een tijdschrift (de Genoeg), puzzelboekje, en wat leuke oranje dingen om mijn kamer mee te versieren. Hoe ik dat doe weet ik nog niet, het enige waar ik bij kon om de vlaggetjes op te hangen is m'n kast, maar dat werkt niet helemaal als ik er kleren uit wil halen ;-)

Toen kwam er gisteren 'zomaar' weer een pakketje, helemaal uit Amerika. Ik wist al dat Vriend daar iets voor me besteld had, waarvan hij dacht dat ik het hier kon gebruiken. Nieuwsgierig dat ik was! Maar ik stond achter de kassa, en kon dus niet gelijk kijken. Zodra ik de klanten geholpen was (gelukkig was het erg rustig, en zat er vaak zo een half uur tussen verschillende klanten) kon ik het niet laten. Ik greep het pakketje en maakte hem snel open. En het was... een 'Soft Kitty' knuffel van Big Bang Theory!

Voor wie die serie niet kent: het draait om Sheldon, een aspie-wetenschapper die met een vriend een appartement deelt... buurvrouw komt er veel over de vloer, net als twee andere vrienden. Klinkt suf, maar het is hilarisch! Zeker omdat Vriend, die ook asperger heeft, soms wel wat weg heeft van Sheldon op een leuke, schattige manier (gelukkig is hij lang niet zo 'erg' haha, maar in zo'n serie wordt alles dan ook erg uit vergroot). En omdat het liedje 'Soft Kitty' nu al een beetje 'ons ding' is (ik zong het ook voor hem toen hij last had van z'n been en zo...) stuurde hij die knuffel. Zo lief!


En toen vandaag weer! Nog een pakketje van m'n moeder met wat tijdschriften en een leuk geurzakje, en nog een kaart van mijn oom, tante, en paar maanden oude neefje. Geweldig!

Tuesday, May 8, 2012

Dagje werken

Het weer was weer prima vandaag, zo af en toe wat wolken, maar ook veel zon. Tussen vier en vijf stonden we echt bij de kassa smachtend naar buiten te kijken: het was zulk lekker weer en we mochten er niet uit!!! Maar toen werd het gelukkig toch 5 uur...

En ja mensen, jullie lezen het goed: bij de kassa! Degene die normaal achter de kassa staat heeft een paar dagen vrij, degene die er nu achter stond was ook de shop manager, want de gewone shop manager was er niet, en z'n hoofd liep om... Hij wou even een sigaretje roken, en vroeg of ik de kassa in de gaten kon houden; hij stond bij de deur in de buurt, dus als ik er niet uit kwam kon ik altijd vragen. Het ging goed, en omdat hij erg druk was heb ik bijna de hele tijd kassa gedraaid. Leuk!!! Vooral omdat je hier eigenlijk 6 maanden moet zijn voor je achter de kassa mag - en ik krijg het dus binnen een week voor elkaar.

Monday, May 7, 2012

Inbraakalarm

Pfff wat was dat spannend vannacht zeg!

Half een werd ik wakker van een alarm. Eerder deze week had ik hem een minuut of 5 gehoord, en toen was het weer over, dus ik schonk er niet zo veel aandacht aan. Maar nu bleef hij door loeien! Het leek van buiten te komen, maar van welke kant eigenlijk was onduidelijk.

Het brandalarm was het in ieder geval niet, want dan had het brandalarm in mijn kamer ook afgegaan. Met mijn slaperige hoofd dacht/hoopte ik nog even dat het Matt was die te laat thuis kwam, waardoor het alarm van zijn enkelband af ging, want eerder deze week was hij ook te laat thuis. Maar dat was natuurlijk niet logisch; dat alarm gaat waarschijnlijk ergens anders af, op het politiebureau of zo, en ik had hem laat op de avond nog in de eetzaal gezien. Zou behoorlijk stom zijn geweest als hij om 10 uur 's avonds nog naar buiten was gegaan. Maar wat was het dan?

Ik liep m'n kamer uit, de Franse dame in de kamer naast me kwam ook naar buiten. Zij had het ook erg hard gehoord, omdat haar raam open staat, net als de mijne. Met z'n tweeën gingen we toch maar voorzichtig kijken. Want op de gang werd het minder hard, maar zodra we door de branddeur bij de wc's kwamen was het weer erg hard, dus het kwam duidelijk van binnen het gebouw! Het engste was dat behalve wij er niemand op reageerde, dus het was net of we samen helemaal alleen waren in dat grote, oude gebouw met een loeiend alarm. Het was net het begin van een spookverhaal haha.

In ieder geval, het alarm was het inbraakalarm in de gang bij de kantoren, echt zo'n donkere, galmende gang... dus wij liepen gelijk de (donkere, want nacht) eetzaal in om daar bij de telefoon Lee te bellen, die had 'duty' die avond. Zien we ineens een licht flikkeren... bleek de tv aan te staan, en daar zat Gary in het donker; hij had zowel de 'gewone' als de reservesleutel in z'n kamer laten liggen, en kon dus z'n kamer niet in. Toen we van de schrik bekomen waren ging hij de gang in om te kijken. Wij liepen er toch maar achteraan, want ja, om hem nou in z'n eentje te laten lopen, wie weet liep er een enge inbreker! Nou ja, er liep niemand, het alarm ging vanzelf uit, er was niets geforceerd... niets aan de hand dus, waarschijnlijk iets met de bedrading wat niet goed zat. Maar vervolgens heb ik nog een uur wakker gelegen van de adrenaline die door m'n lijf gierde. En ik heb er weer een avontuur bij haha.

Dagje weg naar Brighton

Met wat vertraging, Internet lag er uit gisteren



Het leek eerst een lange dag te gaan worden vandaag. Mijn eerste ‘echte’ vrije dag. Gisteren kwam ik er achter dat ik, omdat ik officieel een vrijwilliger ben en niet iemand van de ‘community’, geen zakgeld krijg. Daar zat ik dan, een eind buiten Brighton, geen idee waar ik in de buurt een pinautomaat zou kunnen vinden, en zonder Engels geld. Ik zag het al fout gaan: twee maanden lang niet van het terrein af!

Gelukkig had de Nederlander, die mij vertelde dat ik daar buiten viel, een oplossing. Ik kon wat van hem lenen, morgen terug betalen, en dan kon ik in ieder geval naar Brighton en daar geld pinnen en wat doen. Fantastisch! Mijn eigen geld uitgeven had ik thuis ook gedaan, dus dat is jammer, ik houd minder geld over dan ik hoopte, maar ik had al zoiets in mijn achterhoofd gehouden. Gisteren vond ik het erger, maar dat was meer omdat ik mezelf erdoor erg geïsoleerd voelde zoals ik al schreef.

Vanmorgen heb ik gelijk maar de bus gepakt, eerst om naar de kerk te gaan. Daar speelde toch even mijn heimwee weer op; nou ja, dat deed het al een beetje. Eerst kon ik de kerk namelijk niet vinden, met wat vragen lukte het wel, maar ik dacht op het laatste moment binnen te komen vallen, zelfs net iets te laat. Dat viel gelukkig mee; ze hadden er eerst een half uur koffie drinken vanaf 10 uur (volgens de site beginnen ze zo laat, maar dan gaan de deuren dus open officieel). Tijdens dat half uur voelde ik me even verloren, ik kende er helemaal niemand. Uiteindelijk werd dat stukje bij beetje wat beter, na het ‘dieptepunt’: ik bleek op een plek te zitten die was gereserveerd voor de zwervers van een project, en een van hen vertelde dat waarschijnlijk net wat feller dan bedoeld. Ik schrok me kapot, en toen kwamen de tranen (die komen sowieso snel bij mij… maar op zo’n moment zeker). Nou ja, zwerver merkte dat het wat hard aan kwam, en begon me heel lief te troosten en haalde koffie voor me. Ik ging natuurlijk ergens anders zitten, zoals hij vroeg, en bood mijn excuses aan dat ik wat snel ‘upset’ was, waarop hij aangaf dat je aan het eind van de dienst voor je kon laten bidden. Niet eens zo’n slecht idee, bleek later.

Ondertussen voelde ik me tijdens het zingen rustiger worden. Tijdens het avondmaal-gedeelte deed ik mee, ik deed het even verkeerd, maar dat vonden ze niet erg. Het was duidelijk te merken dat ze er gewend waren aan mensen uit andere landen en zo. Oh ja, heb ik al verteld dat er ontzettend veel kinderen en studenten waren? Veel meer dan ik in Nederland gewend ben. Op de een of andere manier was het een hele jonge gemeente. Zoals gezegd werd aan het eind omgeroepen dat als je er behoefte aan had, je naar voren kon komen om voor je te laten bidden. Normaal (tenminste, in Nederland) gaat dat anders, op een manier van ‘als je voor Jezus kiest…’ waardoor je bijna het gevoel krijgt dat als je blijft zitten je dat dus automatisch niet doet. Dat was hier niet. Simpel: als je er behoefte aan hebt mag je komen. En waar ik normaal zoiets niet doe, omdat de drempel te hoog is door de manier waarop dat gezegd wordt, deed ik het nu wel. Waardoor ik in gesprek kwam met het meisje dat voor me bad, zij nodigde me uit voor de dienst van vanavond en legde me uit hoe ik in het leuke stukje van Brighton, The Lanes, kan komen vanaf de kerk. Daar heb ik een beetje rond gelopen, er was genoeg te zien, zelfs zonder iets te kopen! Wel heb ik natuurlijk gepind, zodat ik Ludwig terug kan betalen, en ik heb even de shampoo gehaald die ik vergeten was. Kan ik eindelijk normaal m’n haar wassen. Hier is het veel vanzelfsprekender dat op zondag ook alles open is, ook voor de mensen die naar de kerk gaan. En hoewel ik het nog steeds een raar idee vind, voelde het toch echt als een zondag, zelfs met het door die winkelstraatjes lopen. Scheelt denk ik ook dat het daar vooral tweedehands zaakjes en dergelijke zijn in dat stuk, waardoor het totaal anders is dan een doorsnee winkelstraat.

Het is een heel stuk geworden, volgende keer ga ik verder!

Thursday, May 3, 2012

Eerste hele dag gewerkt

Ben toch best wel moe nu, want al heb ik werk gedaan dat niet veel denkwerk vraagt, ik ben toch de hele dag bezig geweest met rond lopen en zo.

Er stonden van gisteren al een paar dozen vol spulletjes die geprijsd waren, die op de tafels gezet moesten worden. Er leek eerst aardig wat ruimte, maar die ruimte was nog best snel vol! En er kwam al snel een nieuwe stapel dozen vol spulletjes die geprijsd moesten worden. Sommige dingen waren best leuk, anderen waren gewoon troep. Helaas was er na het middageten niet veel om te doen meer over, dus ik heb vooral in de winkel in de gaten gehouden of er nog bijgevuld moest worden, gekletst bij de kassa enz. Jammer dat het gesprek op een gegeven moment al snel de richting op ging van het red light district (een paar relatief jonge knullen die meenden daar al wel eens geweest te zijn. Hallooooo dat wil ik niet weten!) en natuurlijk wiet. (En nee, ik vind wiet NIET cool, en NIET alle coole mensen in Nederland roken dat spul, eerder het tegenovergestelde!) Pffff lekker al die vooroordelen. Inclusief filmpje op mobiel van iemand die aan het wiet roken was. Wat ik daarvan vond. Ehm dus... je bent er aan het wiet roken en je zet jezelf voor gek, moet ik dat nou leuk vinden?

Ach ja... verder is iedereen gelukkig heel aardig hoor, maar hier baalde ik gewoon even van.

Misschien mag ik ook in het vintage winkeltje gaan werken. Dat zou ik wel erg gaaf vinden.

Wednesday, May 2, 2012

Fleur en Kleur op Woensdag

Dit keer een beetje vanuit ander perspectief,
vooral de Fleur ;-)
Deze tunnel, onder een oude muur door
leidt naar The Secret garden
jawel, die is hier in Brighton.

Als je er onderdoor gaat
dan ziet het er zo uit.
Zijn die bloesems niet mooi?

Tuesday, May 1, 2012

En daar zit ik dan.

Vanmiddag zaten Vriend en ik op tijd op het station. Ik was sowieso al de hele dag een beetje emotioneel; zomaar drie maanden weg van huis is toch niet niks. Waar ik eerder, toen het zo ver weg leek, er enorm veel zin in had heb ik dat nog wel, maar... shit, ik dacht dat ik over die heimwee van vroeger heen gegroeid was =P nou zit ik dus toch een beetje te snotteren omdat ik iedereen thuis mis, met een kop sterke, Engelse thee voor me. Komt natuurlijk ook omdat ik moe ben van de reis.

Het vliegen was erg leuk; boven de zee was het een stuk helderder dan ik me van de vorige keren vliegen herinnerde; het zag er een beetje uit als een soort zeeslag-op-de-computer, met een hoop 'kleine' (enorme dus) bootjes. Degene die me van het vliegveld kwam halen was snel gevonden, hij had een bordje met mijn naam vast.De rit van het vliegveld naar Brighton was nog even een zit, maar gezellig.

Zometeen ga ik nog maar even lezen op m'n kamer, en dan slapen. Proberen tenminste. Morgen schijnt vast de zon!