Saturday, June 1, 2013

Verhuizing

Ik begon het weer voor elkaar te krijgen: een paar verschillende blogjes. Er zijn er nu twee waar ik verder mee ga:
eccentriclady.com in het Engels
en eccentriekedame.blogspot.com in het Nederlands

Dan weten jullie waar ik gebleven ben ;-)

Saturday, May 25, 2013

Zwijmelen op Zaterdag

Dit is een idee van Marja. En als je wat meer andere muziek zoekt, staat dat er ook zeker tussen. Maar Valhalla bracht me met haar liedje van Deine Lakaien op het idee om dit te posten:

Jaren geleden ging ik er heen met een vriendin: Veljanov trad op in Utrecht, op Summer Darkness. Ik kende hem nog niet, maar zij was helemaal fan, en ik ook zodra hij begon te zingen...

Wednesday, May 22, 2013

bibliotheek

Straks gaan we weer; de boeken van Jos verlengen, mijn boeken inleveren... en dan weer lekker nieuwe boeken uitzoeken. Ik ben gek op lezen, en al heb ik hier thuis ook een hoop boeken staan en lees ik ook een hoop op mijn ipad, er zijn genoeg boeken die ik ook daar kan en wil lenen. Al is het maar om even door te bladeren of het iets voor me is.

Daarbij ben ik op de een of andere manier gek op de geur van de bieb. Ik denk dat de geur me doet denken aan vroeger; als kind was ik namelijk al gek op lezen, en elke dag dat ze open waren was ik er te vinden om nieuwe boeken uit te zoeken. Die ik dan ook het liefst dezelfde dag uit had natuurlijk.

De laatste jaren ging ik eigenlijk vrij weinig naar de bibliotheek; die in het dorpje waar ik woonde heeft erg veel voor kinderen en tieners, maar weinig interessants voor volwassenen. En dan kon ik wel gratis reserveren bij andere bibliotheken in de buurt, zoals waar we nu heen gaan, omdat die bij elkaar horen; maar dan mis ik toch het snuffelen en dan ineens een leuk boek vinden, het is veel leuker als je niet van te voren bedenkt wat je wilt hebben. Ook in Maarssen en Velp ging ik niet echt, al wist ik er wel vrij snel de bibliotheek te vinden; ik was er immers geen lid, dus ik kon toch niet lenen. Maar nu we in Rhenen wonen, en ik heb ontdekt dat ik gewoon dezelfde pas kan blijven gebruiken, zijn we er ineens regelmatig te vinden.

Leen jij graag boeken bij de bibliotheek?

Sunday, May 19, 2013

Uitgaven die vast wel een keer gebeuren (maar nu even niet)

Vandaag was het lekker weer, en ik zat van kwart over 9 tot half 1 binnen - niet dat ik het echt erg vond hoor, al had ik wel graag lekker naar buiten gewild op een gegeven moment. Maar ja, ik had beloofd te helpen met koffie schenken in de kerk, en wat je belooft moet je doen. Dus ik heb geholpen, en het was best wel heel erg gezellig, en alle deuren stonden wagenwijd open, dus ach... En toen ik thuis kwam had Jos lekker de wasmachine aangezet, en de was opgehangen, en nog een was aangezet, en hij was bezig met het doucheputje ontstoppen (wat betekent dat ik niet met mijn handen in de vieze zut hoefde omdat hij dat deed, hij is een schat!). Straks slapen we lekker in een schoon bed dat naar buiten ruikt - mijn deel en de kussens tenminste, hij had eerst een van de dekbedovertrekken die bij mij vandaan kwamen, en al is het ding wit met rode friemeltjes, hij vindt hem roze. Of zo. Dus er ligt weer een blauwe bij hem vandaan op zijn kant.

Bij de kerk kon ook een liedboek besteld worden, moest je wel gelijk betalen. Naast dat ik het geld niet bij me had, en even niet heb nu zo vlak voor de toeslagen en stufi binnen komen, weet ik ook nog niet zeker of ik hem tussen nu en korte tijd wil hebben. Oke, in de kerk gaan ze hem gebruiken, maar daar kan ik van de beamer meelezen voorlopig. Moet ik alleen zorgen dat ik meer voorin ga zitten, en me minder ga gedragen alsof ik een tiener op de middelbare school ben, anders kan ik de beamer niet goed zien... Op de een of andere manier is iedereen langer dan ik haha. Aan de andere kant is het wel handig om er zelf een te hebben, misschien. Ik twijfel nog, maar daar heb ik ook nog even de tijd voor. Sowieso komt hij volgende week pas uit, en hij is gewoon via internet te bestellen.

Aan de ene kant snap ik trouwens heel goed dat ze dingen vernieuwen, en dat de kerk met zijn tijd mee wil gaan. Met dit liedboek zijn ze al best wel een tijd bezig. Aan de andere kant, vind ik het een flink bedrag als je om 'moet' en het uit moet geven, om mee te kunnen blijven zingen. Bij ons is er toevallig elke dienst een beamer waardoor ik het voorlopig kan laten zitten, maar dat is niet overal.

Wat denk jij van zulke veranderingen? Noodzakelijk, of zou het ook anders kunnen?

Saturday, May 18, 2013

NS-perikelen

Er staat een defecte trein stil tussen Nijmegen en Utrecht...

Gezellig, we zouden nu al lang op een verjaardag zitten, maar zijn nu weer thuis. Zometeen pakken we maar de auto naar Utrecht - extra kosten: benzine én parkeerkaartje, we gingen niet voor niets met de trein. Maar ja, zoals het er nu uit ziet is het half 7 ongeveer afgelopen, en dan zouden we er nog heen moeten zien te komen. Laat maar...

Thuis toch nog even wat koffie gepakt, we waren immers al twee uur onderweg. Twee. Uur. Om weer terug bij af te zijn. Durven die oplichters nog geld van mijn ov-chipkaart af te schrijven ook, en omdat er geen eindstation is moet ik maar zien dat ik het terug krijg. Goed geregeld ns...

Thursday, May 16, 2013

E-nummers en zo

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik er lang niet altijd op let wat er in ons eten zit. Ik wil vaak wel, en als het even lukt halen we ook wel eens wat biologisch, maar dat lukt niet altijd. En toch, al weet ik dat ze goed gekeurd zijn ergens in Europa, ze zitten me vaak niet lekker. Zeker als ik hoor wat het nou eigenlijk voor stofjes zijn. Ik bedoel: als tiener gruwde ik van het E-nummer van rode kleurstof dat van luizenschildjes af komt, maar dat is nu een van mijn minste zorgen, het is tenminste gewoon een natuurlijk product. Maar wat dacht je van polyvinylpyrrolidon? Ja, je leest het goed, iets met vinyl. En geoxideerde polythyleenwas klinkt ook niet heel lekker vind ik.

Mij doet het denken aan een boek dat ik een paar jaar terug moest lezen voor het vak Youth Literature. Good Omens van Terry Pratchett en Neil Gailman. Even in het kort, het gaat om wat de eindtijd zou moeten zijn, maar dan komisch beschreven. De slechterik komt als babietje op de aarde en zou bij een satanistisch gezin geplaatst worden, maar twee kinderen worden verwisseld, en hij komt bij een gewoon gezin, en hij leert dus niet om slecht te zijn. Op het eind vertelt hij, zoals een 11-jarige beginnende tiener kan, aan de vier ruiters dat hij niet met ze mee doet, zonder hem kunnen ze niets, eind goed al goed. En daar wil ik heen: die vier ruiters. Dat zijn normaal oorlog, hongersnood, pestilence (sorry, kan even niet op het Nederlandse woord komen) en dood - waarbij pestilence in het boek vervangen is door vervuiling.

Zo'n 100 jaar geleden was hongersnood nog heel reëel, maar hier in het rijke westen hebben we er geen last meer van, toch? Nou ja, in ieder geval toen het boek geschreven werd niet, de voedselbanken die zo hard nodig zijn laat ik nu even buiten beschouwing. En toch was de ruiter 'hongersnood' in het boek drukker dan ooit. Met zorgen dat vrouwen zo graag dun willen zijn dat ze zichzelf uithongeren om aan het modebeeld te voldoen. Met zorgen dat het 'hip' is om in een duur restaurant een half hapje te eten als diner en daar veel geld voor neer te tellen. En met zorgen dat we dingen eten die eigenlijk helemaal geen voedsel zijn. Fastfood-ketens zijn in het boek zijn uitvinding, en verkopen niet meer dan gebakken lucht (he, herkenbaar, toch?) en ook in ander eten wordt 'echt' voedsel steeds meer vervangen door dingen die net zo goed in een transistor-radio zouden kunnen zitten. Polyvinylpyrrolidon misschien? Hongersnood in het westen: we worden steeds dikker, terwijl we steeds minder echte voeding binnen krijgen.

Hoewel het alweer een paar jaar geleden is dat ik het boek las, speelt het zo af en toe toch door mijn hoofd. Ook met dat hele Monsanto-verhaal trouwens. De 'famine' uit het boek had zomaar ook op de directeur van dat bedrijf gebaseerd kunnen zijn. Lekker zorgen dat mensen niet meer voor hun eigen groenten kunnen zorgen.

Wat zijn we toch lekker bezig he?

Wednesday, May 15, 2013

Propedeuse

Hij is binnen, en nu dus echt!

Een paar maanden terug wist ik al dat ik hem gehaald had; de docente vroeg of ik een bepaalde toets van het laatste vak wilde doen. Want het was veel extra werk voor een paar bonuspunten, terwijl ik de bewuste woordjes al lang niet meer had en dus echt zou moeten gaan zoeken, dus extra veel werk. En ik had al 77 punten, en daarmee het vak ruim gehaald, dus die extra punten had ik niet nodig. Ja, achteraf was het lekker geweest om een 'ruim voldoende' op mijn lijst te krijgen in plaats van een 'voldoende', maar met mijn energie liep het toen nog niet heel lekker, dus ik koos ervoor om het erbij te laten. Ik was al helemaal bij dat ik het ein-de-lijk gehaald had, want ik heb er drie jaar over gedaan. Ja, ik weet het, een tijd. Maar ik was gewoon écht slecht in het plannen van wanneer ik naar de tv moest gaan zitten kijken voor mijn luistervaardigheids-dossier. Gelukkig keek Jos nu met me mee wanneer er wat op tv was, en dat was voor mij een behoorlijke stok achter de deur; ik wilde hem niet laten zitten. Dat en natuurlijk dat dit jaar de laatste keer was dat ik het zou kunnen herkansen, en ik toch eigenlijk wel erg graag in ieder geval dát papiertje wilde.

In ieder geval, het was dus gelukt, en dat wist ik een paar maanden geleden al. Maar toen moest alles nog verder nagekeken worden, en ingevoerd worden. Dat gebeurde eind maart. Dan moest nog het getuigschrift aangemaakt worden, en langs de examencommissie, en en en... normaal werd hij aan het begin van de maand uitgegeven, maar daar was het net te laat voor, dus ik moest een maand langer wachten. Woensdag kreeg ik eindelijk bericht dat hij klaar lag. Woensdag eind van de middag dus, terwijl het donderdag hemelvaart was. Nou, dan ging ik hem toch vrijdag ophalen. Nee dus, want de semi-ambtenarij was vrijdag ook massaal vrij xD Maandag lukte het me zelf niet om te gaan, dus uiteindelijk duurde het nog bijna een week.

Ondertussen ben ik zo blij dat ik hem heb! Of er iets is waarvoor ik nog even had willen wachten? Ik had het leuk gevonden als mensen die later hun P halen ook een soort van officiële overhandiging krijgen. Juist omdat bijna niemand het in één keer haalt, en natuurlijk is het knap als je dat wel lukt - dat mag van mij ook best benoemd worden - maar het verschil tussen een mooie officiële uitreiking en gewoon even bij de administratie ophalen is wel heel erg groot. Gelukkig was de mevrouw van de administratie geweldig - die ziet dat natuurlijk vaker langs komen - en ik kreeg hem van haar wel met drie klapzoenen en een welgemeend 'gefeliciteerd!!!' maar toch... je zou maar op dat moment net ook nog een zuur persoon op de administratie treffen. Ach, ik laat de pret er niet door drukken verder natuurlijk, ik heb er gewoon mijn eigen feestje van gemaakt. Met mijn ouders en broertjes en vriend, en door Jos zelf gemaakte apple crumble. Oh, en pannenkoeken natuurlijk!

Monday, May 13, 2013

Welkom bij de familie kneus

Ik hoor het m'n moeder nog zo zeggen als ze bezig was zelf rabarbermoes of appelmoes te maken... 'pas op, het is kokend heet, en bij zoet is dat extra heet'. Ik moest er extra aan denken toen Jos gisteravond toch even de huisartsenpost belde, en er bij zei dat het zoet was... Ja, het was weer eens zo ver!

Wat was er nou... pas was rabarber in de bonus bij de Appie, en dus ging ik gisteravond rabarbermoes maken. Het was er steeds niet van gekomen, en ik moest er dus maar een keer mee opschieten vond ik. Opgezocht in mijn kookboek, en zo anders dan appelmoes was het niet, dus dat was zo gepiept dacht ik.

Blijkbaar deed ik iets verkeerd en met teveel water. Dat kwam er dus ineens uit, zo op mijn hand. Kokend heet, én zoet, dus extra heet zoals mijn mams altijd zei. Mijn heeft-altijd-veel-met-vuur-gespeeld-instinct kwam gelijk naar boven ;-) dus ik bedacht me niet, zette de kraan aan op lauw en ging koelen. Omdat het lauw was, was het goed uit te houden om tot zelfs een kwartier met m'n hand onder die kraan te staan - volgens de dokter bij de huisartsenpost was mijn reactie mijn geluk, want nu is het een tweedegraads brandwond, en niet erger, zoals je zelfs met 'gewoon' kokend water nog wel kan hebben. Ze zei dat ze ook heel veel zag dat mensen veel te kort gekoeld hadden.

In ieder geval, ik kreeg een tetanus-injectie (die ik zelf moest betalen, en waarbij ik waarschijnlijk maar 80% vergoed krijg, omdat die stomme apotheek geen contract met de verzekering wil, want ze willen meer geld blijven vangen - en dat meer mag ik voor opdraaien...) en een verband met brandzalf, en toen mocht ik gaan. Ach... positief stukje is, de komende tien jaar ben ik weer tetanus ingeënt, ook als de zorgkosten nog raarder gaan worden.

mijn hand in het verband

Zoals op de foto volgens mij wel te zien is, zat het verband aan de strakke kant. Vannacht was het erg prettig, maar ik heb hem er ook alweer af gehaald. Over ruim een uur moet ik nog even naar de dokter, en eigenlijk zou het daar moeten, maar het voelde gewoon echt niet prettig. En op de plek waar het moest blijven zitten zat het juist te los, dus juist bij de blaar hielp het al niets meer.

Ik zal jullie de foto zonder verband maar besparen. Ondertussen houd ik het goed vet, gelukkig had ik pas al kokosolie in huis gehaald - en dat helpt erg goed, eigenlijk zelfs beter dan de brandzalf xD

Saturday, May 11, 2013

Solliciteren

Zucht, kreun, steun... Het is allemaal niet makkelijk.

Hoewel ik een hoop knopen door heb gehakt, ga ik wel nog steeds door met het zoeken naar werk. Want ik  vind het idee van een vast inkomen - al is het maar voor een paar uur werk per week - toch wel erg prettig. Het opzetten van de webshop gaat hard, en dat kan ik daarna prima doen naast een (parttime) baan. Maar tot nu toe schiet het niet op.

- Ik solliciteerde bij Campina in Wageningen voor een testpanel, en werd afgewezen omdat ze dachten dat ik meer dan de aangegeven 30 kilometer bij Wageningen vandaan zou wonen. Is niets van waar. En omdat ze niet goed gelezen hadden, en dachten dat ik bijna klaar was met een hbo-opleiding, en dus zo weer weg zou zijn. Toen ik aangaf dat ik met die opleiding was gestopt en dat ze daar dus niet bang voor hoefden te zijn, en dat het zelfs minder dan 10 km was, gaf het uitzendbureau aan dat ze 'helaas al met de volgende ronde waren gestart' grmbl

- Toen had ik werk, dacht ik. Telefonisch interviews afnemen. Maar ik was niet goed genoeg in mensen afkappen en snel doorvragen, en ik had te weinig respons, en... na twee shifts werken hoefde ik niet meer terug te komen.

- Een andere telefonische functie gaat niets worden, dat weet ik nu al. Werken in de horeca ook niet, met mijn motoriek is normaal door een café of restaurant lopen zonder ongelukken al een uitdaging; dat doen met een dienblad wordt een ramp.

- Als er al vacatures zijn voor boekhoudkundig of administratief medewerker, krijg ik binnen een dag te horen dat ik het helaas niet word, vacatures bij winkels hetzelfde.

Zucht, kreun, steun... Ik wil werken voor de kost graag! En nee, als ik in een winkel werk ben ik echt niet met een paar maanden weg, waar zou ik heen moeten? Ik weet, ik ben hardstikke goed (woorden van een van mijn voormalige - helaas failliete - werkgevers na een sollicitatiegesprek: niet zo zenuwachtig, natuurlijk neem ik je aan, je bent hardstikke goed) maar dat zien mensen blijkbaar niet genoeg aan mijn brieven en cv.

Ik heb nog een paar sollicitaties lopen, en ik ben benieuwd. Een voor tijdelijk werk als receptioniste bij het werk van mijn vriend, waar ik vorig jaar vakantiewerk deed in de schoonmaak, ik ben benieuwd. Ik kon in ieder geval enthousiast vertellen waarom ik er wil werken in mijn brief. En nog een voor een boekhoudkundig medewerker in Ede. En nog een paar open sollicitaties naar boekwinkels, al verwacht ik daar niet veel van. I keep my fingers crossed...

Edit: net toen ik op 'publiceren' drukte kwam er van een van de boekwinkels al antwoord dat ze voorlopig geen werk voor me hebben. Dat is er al een minder.

Wednesday, May 8, 2013

Leuk pakketje, en mopperen op de post

Laat ik het mopperen op de post gebruiken als aanloopje op iets dat wél leuk is...

Normaal hebben we bij postnl een ontzettend vriendelijke, wat oudere pakketbezorger. Is nooit iets mis mee, als we een keer niet thuis zijn wordt het pakketje netjes ergens anders afgeleverd - of naar het postpunt gebracht als afleveren bij de buren niet mag. Maar als deze pakketbezorger er een keer niet is, zijn de rapen gaar. Zijn 'vervanger'/de zaterdaghulp... is gehaast, wachten tot je de deur open gedaan hebt is normaal al bijna teveel gevraagd.

Mijn eerste 'aanvaring' met deze persoon was een maand of twee geleden. Hij stond hier voor de deur met een aangetekend pakketje... voor de buren. Ik gaf aan dat ik hier niet voor mag tekenen, had het pakketje ondertussen al in mijn handen geduwd gekregen. Terwijl hij bezig was met een hoop gemopper over trappen en dan moest hij terug komen en dat kostte tijd, heb ik de deur dicht gedaan. Als hij zijn werk beslist niet wil doen, kan hij van mij al helemaal geen handtekening krijgen.

Zonet werd het nog kwalijker. Er werd aangebeld door de buurman. Zowel buren als wij waren gisteren weg, zij waren wat eerder thuis gekomen dan wij. En wat zagen zij vol verbazing: bij hen én bij ons voor de deur een pakketje. Gewoon midden op de galerij waar iedereen zo bij kon komen. En dan bedoel ik ook echt iedereen, want het trappenhuis gaat niet op slot of zo. Omdat het al later op de avond was (wij kwamen een uur of 11 pas thuis) hebben zij ons pakketje ook maar mee naar binnen genomen. En nu stond de buurman dus voor de deur om mijn pakketje af te komen geven. Er gaat van ons allebei (weer) een klacht naar de post.

Nou is iedereen vast nieuwsgierig wat er in mijn pakketje zat dan ;-) Het was de stof, waar ik bij Ingrid op geboden had. Het was een nog wat grotere stapel geworden dan ik dacht dat ik zou krijgen, met allemaal ontzettend leuke bloemenstofjes. Die ik dan weer erg leuk kan gebruiken om bijvoorbeeld tassen van te maken voor in mijn webshop, of andere dingetjes... Mijn handen jeuken gewoon!

En ze had er een heel leuk briefje bij gestopt, en nog een borduurpakketje, en oude kwartetkaarten. Al met al een pakketje waar ik spontaan weer vrolijk van werd dus!


Monday, May 6, 2013

Moestuin Maandag

Tja, het begint er toch steeds echter op te lijken op ons balkon. Je zou bijna denken dat ik groene vingers heb. Ook de planten binnen gaan het trouwens steeds beter doen. Iets met groen in plaats van geel en zo.

De basilicum bij de Hema vandaan lijkt aardig op te komen

Het is nauwelijks te zien, maar ook de aardbeien-zaadjes beginnen al wat groen te vertonen.
Geweldig!

Van de kruiden komt er op moment maar één op. Eerst dacht ik dat het vast de waterkers was, maar daar lijkt het toch niet op - ik ben heel suffig vergeten er bij te zetten wat wat is. Nog even afwachten wat de rest doet, als die niet werken volgende week gaat het groene plukje over in een pot om ruimte te maken voor iets anders.

De komkommer wordt ook steeds groener. Dat witte is trouwens watjes, daar had ik de zaadjes eerst op liggen bij gebrek aan potgrond. Werkt blijkbaar prima.

Ook de bloemenzaadjes worden groenig.

De paprika werkt niet echt. Ik heb nog andere paprika-zaden liggen, dus deze zouden nog in de herkansing kunnen.

Trouwens, ik heb weer zo'n schaaltje over. Misschien toch eerst, net als de basilicum, komkommer en aardbeien, proberen in een klein schaaltje met watten, wie weet gaat dat beter.

Friday, May 3, 2013

Zaadjes en zo

Je hoort het veel de laatste tijd, maar ik mik het hier ook nog maar eens in de groep.

Al jaren wil ik eigenlijk meer doen met planten en zo op mijn balkonnetje. Waar ik eerst zat met een ex die het op zijn balkon niet wilde hebben en maar niets vond, en een eigen balkonnetje die eigenlijk te klein was en waar ik bijna niet was, zat ik er vorig jaar mee dat ik een paar maanden naar het buitenland ging. Als je in het buitenland zit kan je niet voor plantjes zorgen en zo.

Dit jaar komt het er dus eindelijk van. Ondertussen staan er al een paar bakken met kruiden en bloemen, en wat potten met paprika, komkommer en aardbeien - met dank aan schoonouders voor wat extra potten wat weer een rit tuincentrum scheelde. Oke, nou moesten we ook daar langs, maar dat is veul gezelliger en leuker natuurlijk ;-).  Ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen, en ik heb er zin in. Zeker als ik de zaadjes van bijvoorbeeld die bloemen en paprika's later weer zou kunnen gebruiken. Of ruilen voor andere zaadjes, zodat ik nog meer kan doen. Of zo.

Maar nou ik eindelijk kan, wordt er roet in het eten gegooid, bijna letterlijk. Ze willen er in Europa een wet doordrukken dat je geen zaadjes meer mag ruilen of verkopen, tenzij je dat aanvraagt, omdat de planten allemaal precies hetzelfde moeten zijn of zo. Komt er natuurlijk op neer dat je ze dan alleen van bepaalde grote bedrijven kan kopen - en het irritante is, als je dan bijvoorbeeld een mooie paprika laat groeien, heb je niets aan de zaadjes daaruit, die zijn namelijk onvruchtbaar. Zodat je weer nieuwe zaadjes moet kopen van die grote bedrijven etc. Laat ik daar nou net geen zin in hebben, ik vond het net zo'n leuk idee dat ik het straks zelf zou kunnen! Maar als dit door gaat, gaat het waarschijnlijk al niet meer - de eerste jaren schijnt het best lastig te zijn om alles zo te doen dat je goed kunt oogsten namelijk.

Jullie voelen het vast al aankomen. Als je het nog niet gedaan hebt, wil ik vragen een petitie te tekenen. Zodat ik lekker door kan gaan met wat ik al tijden wilde - en zodat we gewoon vrij zijn te kopen of zelf te verbouwen, gebruiken en ruilen wat we willen.

http://petities.nl/petitie/hart-voor-biodiversiteit-geen-octrooi-op-leven

Tuesday, April 30, 2013

Jeugdsentiment

In het dorp waar ik ben opgegroeid valt 'luilak' altijd op koninginnedag. Gelukkig zonder eieren tegen de ramen of zo, nee, er wordt altijd rondgescheurd op brommertjes zonder uitlaat. Geloof me, dat is een lawaai! Als kind voelde het voor mij echt feestelijk als ik daar 's ochtends vroeg van wakker werd. Later werd het wat ingeperkt en mochten ze alleen nog op de straat in het midden van het dorp rijden. Bij mijn ouders werd het toen rustiger, al hoorden we ze nog steeds, maar toen ging ik op mezelf wonen in een appartementje vlak bij de Dorpsstraat.

Die eerste koninginnenacht sliep ik niet thuis, en ik vond het veel en veel te stil, dus een jaar later sliep mijn ex bij mij thuis. Iets met hoe krijg je iemand gek, want daar raasden toen natuurlijk de brommertjes heel veel langs omdat het alleen daar mocht. Ik haalde juist opgelucht adem, eindelijk weer echt feest! Vorig jaar kwam Jos ook heel dapper bij mij slapen, en gelukkig kon hij met die ene ochtend lawaai in het jaar leven.

Na onze verhuizing afgelopen zomer hield ik er rekening mee dat het afgelopen was met op deze manier wakker worden op koninginnedag. We gingen immers bijna 20 km verderop wonen. Tot ik om vijf uur wakker werd van... Juist, brommertjes zonder uitlaat! Hier lijken ze nog ouderwets door de hele stad te rijden. En terwijl ik lekker warm in bed laf te soezen besefte ik weer hoe ontzettend thuis ik me hier de afgelopen maanden ben gaan voelen. Na vanmorgen nog meer.

Friday, April 26, 2013

Het is een groeizaam weertje

Zo wordt dit weer hier in de buurt (veel boerendorpjes en zo) veel omschreven. De warmte van gisteren, afgewisseld met dit soort regenachtige dagen, maakt immers dat Nederland zo'n mooi, groen land is. Dat viel me op als we op vakantie waren in zuid-oost Oostenrijk, en zeker als we dan een dag lang in de auto sprongen richting bijvoorbeeld Italië: prachtige landen, maar in augustus was alles er geel en droog, terwijl het hier veel groener was.

Gisteren heb ik heerlijk gebruik gemaakt van het zonnetje, ik ben aan de slag gegaan op ons balkon. Eerder had ik al het een en ander aan zaadjes gekocht bij de Aldi, een zakje kruidenzaadjes, een met bloemenzaadjes en een met paprikazaadjes. Stom eigenlijk, die laatste, we hadden net zo goed de zaadjes van een al door ons opgegeten paprika in de grond kunnen stoppen. Maar goed, ze lagen er, en nu zitten ze in een pot met potgrond - die trouwens lekker bij de Appie vandaan komt, vorige week zag ik al zo'n actieve balkon-bui aankomen.

Niet genoeg trouwens, want ik had een tekort aan bakken en potten. Nja ik heb al een paar keer bij de kringloop rondgekeken, maar op de een of andere manier kon ik er steeds niets vinden. Jos zou iets eerder naar huis komen, en ik dacht mooi even nog een keer bij de kringloop te kunnen kijken, maar dat viel tegen; hij werd opgehouden, de directeur laat je immers niet met een vraag staan ;-). Ik wilde toch eigenlijk wel verder, en omdat het ook leuk is om ideeën op te doen, zijn we toch maar naar de intratuin gereden, en terug gekomen met drie potten en nog een plantje, en een gieter. Ik had een piepklein gietertje, en wilde al maanden graag een grotere; om al mijn vier planten binnen water te kunnen geven moest ik vaak al twee keer heen en weer lopen naar de kraan. En dat wil ik best doen voor mijn planten, maar als het niet hoeft...

De blauwedruifjes-bolletjes zijn nu ook over gezet in een pot in plaats van een slap mandje, en de paprika-zaadjes nu echt gezaaid. Nu maar hopen dat ze het ook gaan doen, het staat in ieder geval al best wel leuk op het balkon. 's Ochtends komt er - als de zon schijnt tenminste - best veel zon bij, later komt er wel schaduw, maar is het er beschut. Dus ik heb goede hoop dat er in ieder geval iets omhoog komt. Voorlopig zitten er wel nog even zakken omheen voor een beetje broeikas-effect ;-) Als er iemand nog tips heeft hoor ik het graag, want het is nog maar behoorlijk recent dat ik groene vingers wil kweken haha.

Thursday, April 25, 2013

Plekje op de markt

Zoals ik al schreef, gisteren stond ik op een markt op Jos' werk. En omdat ik foto's beloofd had...

Op de grond zijn een paar printers te zien, die Jos over had en mocht verkopen - helaas, aan het eind van de markt stonden ze er nog.

En dan hier, het hoekje 'handgemaakt'. De servetringen komen vandaag nog in mijn webwinkeltje en op Dawanda; met het oranje zijn ze natuurlijk ideaal voor komende dinsdag.


De andere, echt 'rommelmarkt-dingen' gingen een stuk harder. De blauwe schaaltjes en ovenschaaltjes die we meenamen zijn allemaal verkocht, en een oude radio van Jos ook. De boerenbontschaaltjes niet, maar die hoefden niet zo nodig van ons - en nog een hoop andere dingen ook niet, maar die blijven klaar staan voor een volgende rommelmarkt.

Monday, April 22, 2013

Knopen doorhakken

Knopen kunnen leuke dingen zijn, daar niet van. Zonder knopen geen leuke haak- brei- en andere knutselwerkjes. Maar sommige knopen zijn niet handig, de 'wat ga ik doen-knoop' bijvoorbeeld.

Afgelopen weekend ben ik lekker met leuke dingen bezig geweest, maar ondertussen zijn er in de aanloop naar het weekend toe en zo ook wat knopen doorgehakt. Zo heb ik me aangemeld voor een cursus tot budgetcoach bij de NHA - het is een cursus van een jaar ongeveer, en dan heb ik in dat jaar tijd om rustig verder te kijken zonder dat ik voor mijn gevoel 'stil sta' wat leren betreft. En er wordt in die cursus ook aandacht besteed aan het hebben van een eigen bedrijf, wat ook handig is voor die andere knoop die ik heb doorgehakt.

Zoals ik vrijdag al blogde: met een beetje hulp.nl van mijn vriend ben ik gaan kijken naar een webshop die zich wat meer op Nederland richt. Deze combineer ik met Etsy, want ik vind het ergens ook wel lekker om daar tips en teams etc. vandaan te blijven hebben - ik merk dat ik bij die Nederland-gerichte site die ondersteuning mis. Voorlopig heb ik de gratis versie, maar ik wil het wat serieuzer aan gaan pakken. Als ik namelijk kijk waar ik verder goed in ben, en naar het werkgebied waar ik gezien mijn cv in zou moeten zoeken - administratie - daar is erg weinig werk in te vinden. Als ik ga blijven hopen dat ik daar snel werk in vind, dan wordt dat niets. Ik heb nét te weinig ervaring om daar goed aan het werk te komen, zeker als je ziet hoe veel mensen er werk in zoeken. Aan de andere kant heb ik teveel ervaring daarin, en ben ik te hoog opgeleid, om bijvoorbeeld werk in een winkel te vinden. Dat heb ik ook geprobeerd, met afwijzingen 'dat ze geen functie hebben die aan mijn profiel voldoet' als gevolg. En met het idee dat ik gewoon wil werken, dan maar zelf werk maken, toch? Ik heb ook een inschrijving bij de KvK geregeld (dat is tegenwoordig blijkbaar gratis, sinds 1 januari, yayyy!), en ben aan het uitzoeken hoe het zit met belasting. Waarschijnlijk kan ik als ik iets verdien het voorlopig opgeven als overige inkomsten. Moet ik natuurlijk wel uitkijken dat ik een deel apart zet. Spannend!

Saturday, April 20, 2013

Elf Fantasy Fair

Volgens mij heet het tegenwoordig anders, maar ach, ik ken het zo...

Jaren geleden ben ik er een keer geweest, het was een erg gezellige dag met vrienden, ik dronk voor het eerst Mede, zag Rapalje en kwam tijdens een dansworkshop nog iemand tegen omdat ik ineens met hem stond te dansen. Erg grappig was dat, volgens mij vroeg ik ook nog iets stoms als 'Wat doe jij hier???' Nou, hetzelfde als ik dus xD

Daarna ben ik er niet meer geweest, steeds geen geld, geen tijd, etc. Tot vandaag. Vorig jaar wilden Jos en ik al, maar we konden niet - ik zat al in Engeland - dus nu moest het er echt van komen. Gelukkig hadden we vandaag het weer mee, al was het vanmorgen nog wat fris. We hebben lekker rond geslenterd, broodje braadworst gegeten, mead-beer gedronken aan het begin van de middag, en lekker mensen gekeken. Oh ja, en we hebben de ehbo-post gezien, maar niet omdat er wat aan de hand was hoor. Iemand die we kennen stond er vandaag als ehbo-er, en die moesten we natuurlijk een knuffel gaan geven.

Gek genoeg ben ik deze keer, in tegenstelling tot de vorige keer, niet met mede thuis gekomen. Het kwam er niet van, eigenlijk geen zin om er geld aan uit te geven, ik kan het een andere keer ergens anders vast ook vinden als ik wil. Wel heb ik een paar zilveren oorbellen, voor 5 euro, die zelfs in die gaatjes waar al zeker een jaar niets in heeft gezeten niet irriteren. Whiiiieeee! En een zakje gezoete amandelen, maar die zijn morgen wel op denk ik.

Thursday, April 18, 2013

Weer een stapje verder

Nou heb ik een echte webwinkel - met dank aan mijn schat die voor me ging zoeken. In eerste instantie even de gratis versie, als het een beetje loopt kan ik dat nog veranderen. ;-)

Sunday, April 14, 2013

Dagje Naarden

Jos en ik hebben een kringlopende week. Een vriendin en ik (en ja, Jos ook een beetje) riepen al langer dat we weer eens samen een kringloop onveilig moesten maken, en dus prikten we gisteren. Eerst zouden we naar Maarssen gaan, maar na een leuk blogje die we allebei zagen, besloten we naar de Kringloper in Naarden te gaan. In eerste instantie keken we vooral naar een tv meubel waar misschien de tv en in ieder geval de dvd-spelers en printer en zo in zouden kunnen (dat scheelt een hoop ge-apparaat en ge-snoer hier). Wat we zagen was aan de dure kant - daar staat die kringloop ook om bekend geloof ik - en niet heel makkelijk mee te nemen dat eind in de Alto, dus we besloten verder te kijken hier in de buurt. Maar we hebben nu wel een idee van wat we willen, en zoals al lachend opgemerkt werd: we waren het wel heel erg eens over wat we mooi vonden. Natuurlijk zijn we uiteindelijk wel nog met een hele hoop dingen thuis gekomen. Zoals:

Een lading boerenbont servies, twee gebaksbordjes, drie ronde koppen met schotels, nog een andere kop en schotel, drie melkbekers, drie krakkemikkige schaaltjes (die er nou eenmaal bij hoorden, dus ik liet ze ook niet staan ;-) ) en een mooie juskom. Hiervoor was ik het grootste deel van mijn budget voor gisteren kwijt, €19,50 maar dat was het zeker waard.
Dan nog een leuk groen stofje voor 50 cent, kan ik nog best wat leuke dingen van maken.

Een oude schoolplaatprint, aan de achterkant te zien is hij in 1976 opgeplakt. Hij hangt in de plaats van dat roze-rozen-ding boven onze gaskachel. 

Jos nam nog een boekje over chocola mee, omnomnomnom!

Dan nog wat Pinkeltje-boeken, vanwege het jeugdsentiment

En een boek van Ot en Sien kon ik ook niet laten liggen.

Uiteindelijk was ik 28 euro kwijt, van de 30 die ik van mezelf uit mocht geven, en ik ben heel erg blij met wat we mee hebben genomen.

Friday, April 12, 2013

Euroshopper

Op de een of andere manier hoorde ik het vanmorgen pas, dat de Appie gaat stoppen met Euroshopper - in plaats daarvan komen ze met een ander basis-merk, dat natuurlijk toch duurder is. Voor mij een leuke smoes om vanavond bij het pannenkoeken bakken eens wat foto's te maken. Wij gebruiken namelijk best veel euroshopper - sssst niet doorvertellen hoor, maar de kleuren passen ook best leuk bij de rood-met-witte tegeltjes in onze keuken ;-) Maar goed, bakken doen we meestal met ES olijfolie, we hebben blikjes tomatenpuree staan van ze, houdbare melk (en als ze die duurder maken is die met twee cent meer al net zo duur als de goedkoopste gewone melk =P Nu is het nog leuk voor door de pannenkoeken en de lammetjesthee van mijn vriend), rijst en pasta, en zo nog wat meer vooral basis-ingrediënten die lang houdbaar zijn. Dat betekent waarschijnlijk dat we daarvan wat extra gaan inkopen, deze week hebben we aardig wat van het boodschappenbudget over - genoeg voor een paar extra blikken en blikjes en zo ;-).

Maar goed, de pannenkoeken. 

Om te beginnen met de ingrediënten: 400 gram bloem (ES), 800 ml houdbare melk (ES), 5 eieren (ES) en een zakje vanillesuiker. Vanavond gingen we voor zoete pannenkoeken, anders gaat die laatste er niet in. Dan maken we er een blikje ragout bij warm, of het worden pannenkoeken met champignons, of allebei... 

Dan begin ik de mix met de eieren, zodat ik de dooiers kapot kan kloppen. Ik ben al een tijdje bezig met kijken of er lokaal eieren verkocht worden. Het prijsverschil tussen ES scharreleieren en biologische eieren is in de supermarkt wel erg groot, en gek genoeg heb ik bij de Appie het gevoel dat dat biologisch ook wel meevalt. Dan houd ik het geld liever zelf ;-) Maar lokaal kan wel leuk zijn.
Daarna de melk erbij. In deze volgorde krijg ik als ik met de hand mix eigenlijk geen klonten. We hebben ook wel een mixer in huis hoor, maar die had ik niet de eerste jaren toen ik op mezelf ging wonen niet, en ik heb mezelf aangewend om het zonder te doen. Scheelt stroom ook nog, al is het maar een klein beetje haha.
 Dan gaan de bloem en suiker erbij. Vroegah gebruikte ik pannenkoekenmix, maar bloem is goedkoper en werkt net zo goed. Dan is de mix klaar.

Natuurlijk moet er dan nog gebakken worden. De boter was op, dus dan maar met vloeibaar, dat werkt ook. Nou ben ik vergeten een foto te maken van de pannenkoeken toen ze af waren, maar ze waren erg lekker.

Wednesday, April 10, 2013

Dagje bezig zijn

Omdat ik maandag naar school moest en dus niet Engels kon leren aan het meisje, deed ik dat het begin van de middag. Dat was wel fijn, het brak mijn dag een beetje. Jammer was dat ik zaterdag al een feestje af had moeten zeggen omdat ik ziek was, het sloeg bij mij ook toe, en dat was blijkbaar nog niet helemaal over gisteravond - vanmorgen leek het weer beter te gaan, maar onderweg naar huis had ik toch weer flink last van buikpijn, en ik vond het heel fijn om de wc te bereiken. Ehm ja... en het gekke is dat ik daarna geen last meer van mijn darmen had ineens - al heb ik volgens mij wel wat koorts (meh iets met oh ja, geen thermometer in huis) en moet ik niet aan eten denken. Gelukkig stond er voor vanavond iets lichts op het menu, en verder zit ik lekker aan de thee in plaats van koffie - zegt de koffie-verslaafde, maar gelukkig ben ik ook erg gek van thee. Witte thee zit er deze keer in mijn grote, roze Iittala-mok. Ik ben door mijn zusje en moeder aangestoken met een voorliefde voor dit Finse design, al blijft het voorlopig bij twee in de uitverkoop gekochte mokken - de roze voor mij, en een erg donker blauwe voor Jos. We hadden ook een turquoise voor de verjaardag van mijn zusje gekocht, zoals ik al zei heeft zij me aangestoken ;-)

Ondertussen probeer ik nog wat te leren, en te maken. Komende dinsdag is er een markt op het werk van mijn vriend, waar werknemers een kraampje kunnen huren voor een paar euro. Hij heeft geregeld dat ik er ook een tafeltje heb, met mijn zelfgemaakte spulletjes, en dan moet ik natuurlijk wel wat hebben. Er ligt al het een en ander aan leuke dingen, dit wordt een tasje.


Tuesday, April 9, 2013

Vreemd he, het leven gaat verder

Gisteren ben ik 's middags naar school gegaan, we kwamen als klas bij elkaar, om herinneringen op te halen van onze klasgenoot die er niet meer is. Het is nog steeds een vreemd idee. Een van de dingen die ik toen ik het net hoorde het vreemdst aan vond doen, was hoe alles gewoon door ging voor de mensen die hem niet kenden. Ik hoorde het via facebook, en vlak na dat berichtje zette iemand een filmpje op facebook met 'zo grappig, ik lag in een deuk'. Gevoelsmatig compleet misplaatst, was het niet dat zij geen enkele connectie had met mijn klas, en dus ook helemaal niets wist van wat ik net gehoord had.

Waar dat voor ons als klasgenoten al lastig is (toch een gat, iemand die nooit meer het lokaal in komt wandelen en zo) is dat voor zijn ouders natuurlijk nog erger. Ik kruip lekker naast mijn vriend op de bank, kan me nog laten afleiden door een boek. En waar zij vandaag hun zoon begraven, ga ik vanavond boogschieten om mijn gedachten er vanaf te zetten. Ik merk dat ergens mijn leven alweer doorgaat, en ja, ook dat voelt vreemd. Ik moet wel, en het zou niet goed zijn ik het niet deed, aan de andere kant voelt het op momenten dat ik het besef alsof ik te makkelijk ben, mensen in de steek laat. Wat niet zo is, dat weet ik toch wel... Nou ja, zo gaan mijn gedachten over elkaar heen op moment. Het is maar goed dat ik even wat anders ga doen vanavond...

Saturday, April 6, 2013

Rare, en toch een best nare week

Ik zit hier een beetje ziek te zijn - mijn vriend had heel lief brood met knakworst gemaakt, maar na een paar happen moest ik stoppen, anders zou ik de boel waarschijnlijk niet binnen houden. Blegh... en het ging al zo goed.

Dat begon dinsdag. Net toen ik begon te bedenken dat Jos wel op z'n werk aangekomen zou zijn, kreeg ik een smsje dat hij daar over ongeveer 25 minuten zou zijn. Apart, maar ach... ik ging er vanuit dat als er echt iets was, hij niet meer zou kunnen sms-en of op z'n minst gelijk even zou bellen wat er was (gevaarlijke aanname bij iemand met een hekel aan bellen, ik weet het), of niet door zou rijden naar zijn werk of zo. Een half uur later kwam er toch dat telefoontje: hij had een ongeluk gehad onderweg. Niet heel erg, lichte schade en niet meer, maar toch. Hij loopt wel nu nog steeds met spierpijn en zo rond, even in de gaten houden dus - want wat dat betreft ken ik mijn schat ook: die loopt soms het liefst te lang ergens mee door dan naar een nieuwe huisarts te gaan. Ik kijk het nog even aan, maar als het te lang duurt schop ik hem daar wel heen (dus Marian, als je dit leest, ga je nou geen zorgen maken hoor... ik zorg wel voor je jongen ;-) ).

Daarna ging eerst alles toch een beetje z'n gangetje. Woensdag had Jos een thuiswerkdag om zijn spieren te ontlasten, want autorijden is nu toch even meer ingespannen voorlopig. Donderdagavond zou ik een vergadering hebben, en een uurtje voordat ik weg zou gaan keek ik nog even op facebook of er nog iets bijzonders op stond. Nou... Ik kan je verzekeren, er via facebook berichten achter komen dat een klasgenoot zelfmoord heeft gepleegd, dat is... ja, ook bijzonder, maar vooral naar, erg naar. Heel veel contact had ik niet met hem, maar wel vorig jaar nog samen aan een groepsproject gewerkt, en ik mocht hem best wel. Ik merkte dat ongeloof het eerst kwam. Dat kon toch niet, het was vast een andere, iemand in de vriendenlijst van klasgenote die ook zo heette of zo... maar nee, die foto, dat was hem wel - en ook andere klasgenoten bleken ondertussen al gebeld door onze begeleidster. Ik nog steeds niet, blijkbaar ben ik al van haar bellijst af omdat ik binnenkort ga stoppen met de opleiding - maar toch had ik het fijn gevonden als ze wel even gebeld had, want dit was geen prettige manier om er achter te komen. Ik moet nog even kijken of ik echt naar de begrafenis ga (zoals ik zei, zo veel contact had ik nou ook niet met hem, maar ja, niet gaan voelt ook weer verkeerd, maar ja, zoals ik op moment nog steeds tegen mezelf aanloop ga ik misschien emotioneler zijn dan gepast is omdat ik hem niet zo goed ken, maar...) Ik heb nog tot dinsdag om dat voor mezelf uit te vechten, maandag middag komen we met de klas bij elkaar, en daarna kan ik de knoop doorhakken.

Nou ja, vandaar dus, toch best een nare week. Er waren genoeg leuke dingen ook, maar die worden even flink overschaduwd nu.

Sunday, March 31, 2013

Dagen vol met leuke dingen

Alles gaat z'n gangetje, soort van. Ik heb de sjaal waar ik mee bezig was tweederde af nu, dus ik ben met de laatste bol bezig. Vrijdag hebben Jos en ik gezellig met mijn broertjes gewinkeld in Utrecht. Heb ik al wel eens verteld dat ik de geweldigste broertjes van de wereld heb? In ieder geval, twee daarvan gingen mee winkelen, en we hebben er een ontzettend leuke dag van gemaakt - inclusief klein winkeltje vol Engelse producten, koffie drinken, bier drinken, en een lading stripwinkels. Dat krijg je als je met een stel mannen op stap gaat. Ik heb tussendoor ook nog de kringloopwinkel voor kleding aan de Oudegracht in kunnen lopen, en ik kocht daar deze Tommy Hilfiger voor een prikkie:


Ik kan nu dus echt niet meer zeggen dat ze bij kringloopwinkels niets in mijn maat hebben he ;-) het is even zoeken, maar dan heb je ook wat. Bij de A.ction kocht ik nog wat leuke deco-tapejes.
En we kwamen allemaal thuis met een zak wel hele lekkere paas-eitjes. Tigger at zich buikpijn aan die van ons, eigen schuld omdat hij niet voor ons overliet dus ;-)
Verder werd toen we aan de koffie zaten gebeld door zwager. We zijn oom en tante geworden, van wat natuuuuuurlijk het aller- allerliefste neefje van de hele wereld is. Gisteren zijn we hem gaan bewonderen, en hij is werkelijk een schatje. Hij lijkt best wel op zijn oom, het is ook een slaapkop: hij sliep overal doorheen, inclusief zijn grote zus die lekker aan het spelen en kletsen was.

Straks gaan we lekker naar mijn ouders, gourmetten (of, zoals dat gaat met mijn slager-vleeslievende-broertje: wij gaan vleesch eten ;-) ). Eerst even mijn schat laten ontprikkelen, min of meer. Iets met als ik hem mee sleep naar de kerk met pasen (=druk), moet ik hem niet ergens in het midden laten zitten.

Sunday, March 24, 2013

Blow Away Sunday

De wind giert hier nog steeds om het huis - nu vangen we drie hoog op het hoogste puntje van Rhenen natuurlijk ook aardig wat wind. Ik vind het heerlijk, veilig binnen zitten met een boek of blogjes en een handwerkje, kijken naar hoe alle bomen in de omgeving aan het waaien zijn. Het uitzicht is ook met dit weer iets dat gewoon echt heel erg mooi is.

Vanmorgen ben ik voorgesteld in de kerk, oei dat was even spannend. Ik moest opstaan, en natúúrlijk voelde het alsof iedereen naar me staarde, maar het leuke is dat mensen nu ook herkennen dat ik net lid ben geworden, en ik gelijk wat meer mensen ook leerde kennen. Er werd nog gevraagd of ik ook echt actief lid wilde worden, nou, ja... vanuit de kerk wordt gewerkt aan een voedselbank hier, en ik heb al aangegeven dat ik daarbij wil helpen. Begin april is er een bijeenkomst, en zal ik wat meer duidelijkheid hebben wat ik kan doen, ik ben benieuwd. Ik merk dat ik er zin in heb om me in te zetten - en natuurlijk om wat ervaring op te doen, en echt wat te doen in de omgeving anders dan blogjes schrijven en handwerkjes maken ;-)

Over die handwerkjes gesproken, binnenkort is er weer een markt op het werk van mijn vriend. We denken er over een kraampje te huren voor mijn dingetjes, maar dan moet ik wel even doorwerken!

Tuesday, March 19, 2013

Flipje bezoekt!

Pas las ik een blogje van Zomerkind dat haar Flipje zo graag op reis wilde, en langs wilde gaan bij mede-blogsters. Omdat mijn vriend net als Flipje uit de Betuwe komt, was ik gelijk enthousiast natuurlijk. Vandaag is het zo ver: toen ik thuis kwam en de brievenbus open maakte, sprong Flipje er uit. Hij had een dikke envelop vol leuke spulletjes bij zich ook nog, waar ik er drie van uit mocht zoeken, wat dit is geworden: Een leuke sleutelhanger, een mooie zelfgemaakte envelop en een zakje met lintjes.



Natuurlijk moest ik er toen wat voor terug stoppen. Dat zijn een andere sleutelhanger, een lint-armbandje, en een leuk bloemetje geworden.
Toen zag Flipje het uitzicht, hij was verbaasd. Met dit weer is het niet heel erg duidelijk te zien, maar we hebben een heel ander uitzicht dan Flipje in de betuwe gewend is. Hij kon erg ver kijken, en vond het eigenlijk een beetje griezelig.

Ook zag hij bij mijn verzameling blikken een mooi meisje. Hij zwijmelde een, maar ik herinnerde hem aan Roodkapje die thuis op hem zit te wachten. En trouwens, dit meisje is heel duidelijk al verliefd op het jongetje die op het blik staat.


Ondertussen werd mijn aandacht getrokken door het leuke schrijfboekje. Ik moest natuurlijk even schrijven waar Flipje was, en beginnen met een blogje. Toch, Flipje? Ja hoor, ik zal er aan denken!


Eigenlijk wilde hij ook nog mee boogschieten, maar hij zag hoe groot zo'n boog wel niet is. Toen hoefde ik ineens niet eens meer uit te pakken, hij durfde al niet meer. Jammer Flipje, ik had best willen helpen hoor!


Oh, en Flipje smokkelde een beetje. Hij mag morgen mee een boek vrij laten voor hij weer verder gaat, een reisboek, dat het net als hij leuk vindt om ergens anders te komen. En hij mag er een mee nemen voor de volgende, dus hij neemt een keer vier extra dingen mee in plaats van drie.

Dagboeken en logjes en zo

Sinds ik kan schrijven ben ik al gefascineerd door dagboeken. Nou ja, dat is overdreven, maar ik kreeg toen ik een jaar of negen was een tina-boek dat van mijn moeder was geweest, en daar stond iets in over oude schriften en dagboeken, en ik wilde ook. Dus ik ging een dagboek bijhouden.

Als ik er op terug kijk, ben ik er nooit heel erg goed in geweest. Ik schreef niet elke dag, tenminste, steeds een paar keer wel, en dan bleef hij weer een paar weken of zelfs maanden liggen. Toen ik tien was las ik over Anne Frank, en natuurlijk ging mijn dagboek toen ook Kitty heten, maar erg veel hielp het niet. Als ik er in terug blader, stond er in bijna elk stukje wel iets over 'sorry dat ik zo lang niet heb geschreven...' en daarna een opsomming van wat ik de laatste dagen/weken/maanden/jaren had gedaan zo ongeveer.



Toen het een paar jaar terug boekjes werden waarin ik van mezelf af schreef, werd het wat beter. Let op: wat beter, het ging en gaat nog steeds niet echt met regelmaat, maar dat hoeft ook niet meer. Soms is het heerlijk om even van me af te schrijven, zeker op momenten dat ik bijvoorbeeld iets mee heb gemaakt waar ik echt over in zit. Ik ben met geschreven woorden namelijk veel beter dan met gesproken woorden, dus in mijn dagboek kan ik dan ineens op een rijtje krijgen waar ik nou eigenlijk tegenaan loop. Soms is het ook heerlijk als communicatiemiddel trouwens; als mijn vriend door heeft dat er iets is, word ik nog wel eens aan het schrijven gezet. Omdat hij wil helpen, en wil weten wat er in me omgaat en zo, en ik er zo veel makkelijker uit kom wat ik nou eigenlijk aan iemand wil vertellen. Tja, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden, ik een beetje meer dan de rest roep ik wel eens ;-) En dan nog... regelmatig een heel verhaal neer schrijven met de hand is soms heerlijk, maar ik heb er niet altijd de energie voor. Dan wordt het gewoon een mailtje of zo. Tegenwoordig probeer ik mijn dagboeken ook iets anders te gebruiken: ik verzamel leuke plaatjes, of maak lijstjes met dingen die ik WIL doen. Of mind-maps met mijn dromen voor de toekomst of zo. Erg leuk om te doen, en het vult lekker snel op.

Met weblogs ging het eerst trouwens niet veel beter. Deze gaat aardig, maar als ik kijk hoe veel weblogs ik ooit ben begonnen, om na een paar weken te denken: oh ja! En dan een paar weken later: oh ja, mijn weblog! Hiermee heb ik wel gemerkt dat het een kwestie is van aanwennen. En dat gaat zeker beter nu, juist omdat ik snel even wat kan schrijven/tekenen/plakken pak ik ook sneller mijn dagboek er weer bij. Komt goed.

Monday, March 18, 2013

En ik creabea lekker verder

Ik merk dat het toch weer wat beter gaat, aan het aantal creatievige dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet gewoon opletten dat ik niet te veel tegelijk wil doen zeg!

Eerder was ik al begonnen aan een paar leuke, witte eierwarmers, van de wol die ik over had van mijn witte armwarmers. Die kunnen we dan lekker gebruiken met ons paasontbijtje! Daar heb ik er nu een paar van af, dus ik leg dat werkje heel bewust even aan de kant. Verder ben ik nog steeds bezig met de sokken van Jos (daar moet ik echt weer een keer mee verder!) en een sjaal van rozerode sokkenwol die ik aan het lace-breien ben. Eerder probeerde ik echt via een patroon te werken, maar daar ben ik zo niet goed in... dus nu wordt het wat eenvoudiger, maar volgens mij nog steeds mooi. En dan kwam ik er van de week nog achter dat een van mijn spijkerbroeken wat dunner begint te worden (altijd op dezelfde plek, dat krijg je als je dikke benen hebt xD) en daar ben ik stukken leuke, vrolijke bloemetjesstof overheen aan het naaien van een restje. Zo kan ik die broek hopelijk nog een paar maanden langer aan.

En alsof ik nog niet druk genoeg ben heb ik ruim een week gewerkt, en ik ga vanmiddag alweer voor de derde keer Engels geven. Nog steeds spannend, maar wel erg leuk om te doen. Dan word ik daar door Jos opgehaald, en gaan we voor de wat grotere, wekelijkse boodschappen een keer naar de AH xl in plaats van de gewone - want die zit daar vlak bij. Genoeg dingen waar ik me mee bezig houd dus, tot ik weer werk gevonden heb.

Tuesday, March 12, 2013

Vakantieherinneringen

Als ik denk aan vakanties vroeger, toen ik nog met mijn ouders mee ging...

Met parkeerplaatsen speciaal voor vrouwen

Kamperen natuurlijks

Leuke overgroeide huizen en zo

Mooie uitzichten

Kerkjes zomaar ergens boven op een berg

Kasteeltjes boven afgronden

En... tja... need I say more?

Lijkt me duidelijk. Ik wil heul graag met mijn schat mee naar Ierland - maar een vakantie naar Oostenrijk komt er heus ook nog wel. Hoewel ik niet zeker weet of dat handig is soms...


Monday, March 11, 2013

Home sweet home 1

Ik zag er ineens weer een paar blogjes mee langskomen, en bedacht dat ik hier eerst ook bij mee deed volgens mij. Hoe dan ook, we wonen hier nu een half jaar, en laten zien hoe ik woon is best leuk, toch? Ik begin vandaag met de gang, en de rest heb ik dan nog even voor om op te ruimen ;-)
Dit is onze gang vanaf de woonkamer. Het stuk rechts... dat is vooral oud papier wat we weer naar beneden moeten slepen. Die bananendoos legen we en dan blijft hij weer staan, dan is sjaals er op dumpen neerleggen natuurlijk niet handig. Ik kan niet wachten tot die weer opgeborgen kunnen worden trouwens. De muur, daar wil ik eigenlijk nog iets van decoratie voor verzinnen... Oh, en dat kastje is eigenlijk voor mijn schoenen. Een deel staat er in, een ander deel staat in net zo'n kastje in de slaapkamer, en nog een ander deel ligt onder de kapstok ergens. Het zijn er sowieso erg veel geloof ik... tralalalalaaaaaa....

Deze was al zichtbaar op de andere foto, mijn sleutelbakje. Post die richting brievenbus moet kan ik er mooi in zetten - meestal, tenzij het grote enveloppen of vierkante kaarten zijn - en meestal zijn het mijn sleutels en reservesleutels die er aan hangen. De sleutels van Jos zitten altijd ergens in een broek- of vestzak ;-)

En dan onze mooie, romantische kapstok. Het hoekje was te klein voor mijn kapstok die nu mooi ligt te zijn in de schuur, en deze vonden we wel erg leuk vorig jaar. Hij past ook, wat niet geheel onbelangrijk is, en er kan nog aardig wat aan voor zo'n klein ding.

Op de vloer ben ik nog steeds ook best trots. Het blijft niet overal even goed zitten hoor, maar het zit, en voorlopig zit het leuk. En het past bij het stijl van het huis. Er onder zitten van die jaren-60 tegeltjes, die we ontdekten toen Jos het oude, lelijke zeil weg trok. Ze waren te vies en niet mooi genoeg om het zo te laten, maar dit is toch een heel erg leuk alternatief.

Volgende week komt de keuken denk ik =) Of een stukje woonkamer... ik zie wel even, of het lukt om de nieuwe computer weer richting studeerkamer te krijgen. Ahum.

Saturday, March 9, 2013

Dat is jammer... of niet?

Naar aanleiding van deze blog schreef zij ook een blogje, en dat bracht me op een idee. Want wat zou ik kunnen veranderen, maar doe ik niet? Om te beseffen dat veel hiervan ook bewuste keuzes zijn, en misschien jammer vanuit het ene oogpunt, maar dingetjes waar ik van kan genieten andersom.

- Ik gebruik nog wel eens van die hygiënische doekjes voor de wc, in plaats van een sopje te maken. Wel zo makkelijk om vaker de wc even schoon te krijgen, minder goed voor het milieu en zo. Maar omdat ik mezelf ken (en het even zonder heb geprobeerd), houd ik die doekjes er wel in.
- Soms wou ik echt echt echt dat ik een wasdroger had, en ik mis mijn vaatwasser. Het is dat Jos veel helpt met ophangen en afhalen, en zo verstandig is me eerst voor mijn nieuwe studie te laten sparen...
- Ik heb dan wel geen abo op een tijdschrift, maar koop wel vaak de Flow. En inderdaad, die lees ik van voor naar achter, vaak later nog eens, doe flink wat inspiratie op (ook voor ipad apps) en knip en plak plaatjes voor mijn dagboek en kaartjes.
- Over die ipad... ja, kost extra stroom en is gemaakt en zo. Maar ik gebruik hem echt veel, en hij is zo, zo, zo fijn voor boeken (niet meer voor in de trein twee boeken mee moeten slepen omdat de ene bijna uit is en zo...) en andere dingen.
- Ik heb veel boeken staan, kasten vol, en Jos heeft veel dvd's staan, kasten vol. Boeken en dvd's zijn ons ding, en we lezen/kijken regelmatig.
- Ik verstuur, heel slecht voor het milieu, graag kaartjes. Echte kaartjes, van papier (arme bomen) en fysiek verstuurd en met auto's en vliegtuigen en zo vervoerd en zo. En dan denk ik aan hoe blij mensen worden van echte kaartjes in hun brievenbus - hoe blij ík daar zelf van word!
- Mijn huis staat vol met leuke prulledingen. Wel heel veel tweedehands en gekregen, maar ze staan er wel, en ik voel me daar blij mee!
- Ik koop mijn ondergoed bij de Z.eeman en de H.ema en zo, en ben er gewoon blij mee. Ik draag het op, maar vind zelfs daarbij zo af en toe wat nieuws leuk.
- Mijn andere kleding koop ik vaak nieuw als ik het koop. Wel met wat meer kwaliteit tegenwoordig, en bij outlets en zo - ik koop geen 'zomaar voor de leuk' kleding meer - maar bijna niet tweedehands. (Ook prima hoor, maar dat is er bijna niet in mijn maat)
- Ik ben gek op chocola, en weet dat ik minder zou moeten snoepen. Maar áls ik snoep, geniet ik er wel van.
- En ja, ik kom wel eens bij de S.tarbucks. Wel als een echte traktatie, maar dat soort dingen laat ik niet helemaal links liggen.
- Ik heb nog steeds een notitieboekjes-verslaving; ze zijn nog lang niet allemaal vol. Maar ze zijn wel allemaal mooi en leuk!
- Oh ja, en ook ik ben gek op de I.kea, en vind de I.ntratuin ook leuk. En ik hou van mooie keukenspullen, en van Ittala, al hebben we daar nu alleen maar twee mokken van, ik zou er best wel eens meer van willen.
- Ik gebruik nog gewone (goedkope) shampoo, smeer creme op mijn gezicht, en gebruik (tegenwoordig uit mijn enorme gekregen-voorraad) douchecreme. Ik gun Jos zijn chemisch ruikende hema-kinder-shampoo omdat hij dat geurtje zo lekker vindt. En de gewone wasmiddel die ik we nog heel veel hebben staan maken we ook eerst op.

Ik merk dat ik heel veel dingen (nog) anders doe dan mensen waarbij ik consuminder-blogjes lees. En op veel gebieden vind ik dat prima. Soms word ik me door die blogjes bewust van dingen (zo ben ik van spuit-deo over naar rollers waar geen aluminium-zut in zit, en ik neem mijn eigen tasjes mee voor boodschappen, en dankzij diezelfde lieve schat van me leerde ik zonder pakjes koken), maar sommige dingen blijf ik lekker doen, al is het misschien anders of minder. Omdat ik ervan geniet, en het dan toch mijn leven beter maakt. Anderen hoeven niet in mijn 'volle' huis te wonen, en ik (gelukkig) niet in hun minimalistische huis, bijvoorbeeld. Ik heb besloten te genieten van mijn leven zoals ik het wil hebben, en niet zoals het er volgens anderen uit moet zien, en dat is fijn!

Wednesday, March 6, 2013

Verhalen schrijven

Naar aanleiding van mijn vorige blog, besloot ik er een weblog bij te maken. Een waar verhalen die ik schrijf komen. Zo kan ik me toch een beetje meer schrijfster voelen ;-)
Je kan hem vinden onder het tabblad 'eccentric stories', en hier. Soms zullen verhalen in het Engels zijn, soms in het Nederlands.

Tuesday, March 5, 2013

Wat wil je later worden?

Als kind zei ik dat ik juffrouw wilde worden. Later werd dat steeds net een andere vorm. Maar wat er al snel in zat was het waarom: ik wilde de opstel-les geven! Stellen, zoals we dat toen nog noemden, vond ik geweldig. Ik hield van het verzinnen van verhalen, van schrijven, van het witte papier van mijn schrift zien vullen met mijn letters, en dan die mooie sticker er elke keer bij. Ik kocht schriften waar ik van alles in schreef, van verhaaltjes tot gedichten tot dagboeken. Als ik achter de computer mocht - ook dat was in mijn jeugd nog niet zo veel, volgens mij waren er zelfs maar weinig mensen die zoals mijn ouders een computer in huis hadden - zat ik het liefst achter word te typen, of ik was bezig met een muziek-mix-programmaatje. Oke, later kwamen daar ook andere spelletjes bij, maar toch. Aan het begin van de middelbare school, toen het er nog op leek dat ik vwo ging doen, werd het onderwijskunde en dan later columns schrijven in de Libelle die ik steeds van mijn moeder las.

Dat vwo werd toch havo - iets waarbij ik achteraf toch anders had willen kiezen, want ik had de luxe positie van wel genoeg punten terwijl ik het hele jaar twijfelgeval was geweest, maar dat is achteraf - en toen moest ik een profiel gaan kiezen. Wat ik wilde worden, wist ik ondertussen niet meer precies. Boeken vond ik nog steeds geweldig... Mijn profiel werd een pretpakket met biologie en economie - de culturele kant trok mij enorm, maar ik wilde niet al mijn andere glazen ingooien, dat had ik ondertussen geleerd - en het willen schrijven werd de kop in gedrukt. Mijn ckv dossier en profielwerkstuk waren net aan goed genoeg, met heel wat zwoegen, bloed zweet en tranen. Ik was dan ook slecht in plannen, en deed dat soort dingen veel te veel op het laatste moment. Dat ik me er nog met voldoendes doorheen sleepte, verbaast me soms nog. Al met al rolde ik met gemak door de havo heen, en toen moest ik echt gaan kiezen. Dat werd toch juffrouw, zoals ik op de basisschool al riep - eerst probeerde ik het via de sph, want speciaal onderwijs leek me wel wat, toen de pabo. Dat het allebei niets werd lag heel ergens anders aan, maar het lag me ook niet echt. Een paar jaar en baantjes later moest ik toch weer gaan kiezen, en met mijn liefde voor Engels en havo diploma werd het de leraaropleiding Engels. Toch weer die kant op, want anders zit je al snel in de communicatie-marketing-snelle-jongens-reclamekant, en dat leek me niets. Of een vertaalopleiding, maar dat was in deeltijd, en dan had ik toch werk ernaast nodig, terwijl juist het gebrek daaraan de reden was dat ik weer ging studeren.

Nu ga ik uiteindelijk toch voor de vertaalopleiding. En als ik kijk naar mijn verleden, en wat ik ga doen, en naar de vraag: 'Wat wil je later worden?' dan weet ik het wel. Schrijfster. Wat ik al een paar keer gehoord heb is, schrijver/schrijfster ben je al als je schrijft, dus met deze blog en mijn dagboek ben ik lekker op weg. Zo af en toe doe ik mijn best dingen op papier te zetten. Helaas heb ik niet de illusie dat het makkelijk is om gepubliceerd te worden, tenzij je het zelf doet. Ook denk ik niet dat het makkelijk zal zijn om geld te gaan verdienen met schrijven. Vandaar dat ik toch met die opleiding ga beginnen, en dan wordt het in ieder geval een soort van. Ondertussen blijf ik verder dromen, en zo af en toe iets schrijven. Hier bijvoorbeeld.

Monday, March 4, 2013

Zonnige lentedag

Vandaag is een drukke dag hier in - of eigenlijk buiten - ons appartementje. Jos is de hele dag op zijn werk natuurlijk, en ook ik ben lekker bijna de hele dag niet thuis. Vanmorgen mocht ik de zon en de wind in, naar Wageningen om ingewerkt te worden. Ik liet mijn schat al kwijlen; ik mag (moet) werken met een DOS-programma, en ja, dat was even wennen, maar ik denk dat het vanavond helemaal goed gaat komen.

Vanmiddag mag ik dus een klein meisje Engels leren, net als voorlopig elke maandagmiddag, en vanavond ben ik weer een paar uur weg om dan ook daadwerkelijk te werken. Ik ben dus bijna niet thuis, en relatief veel buiten, wat met dit zonnetje helemaal geen straf is!

Tuesday, February 26, 2013

Waar zou ik geen geld aan uitgeven?

Ik las het vooral hier: het 'waar zou ik geen geld aan uitgeven'? Daar moest ik toch even over nadenken. Hoewel ik een stuk bewuster ben van wat ik in mijn mond stop bijvoorbeeld - en met een vriend die van koken en proberen met kruiden ipv zout te gebruiken houdt wordt dat al makkelijker - is er genoeg waar ik een tijd minder bewust mee omging. En ik heb nog zo veel wasmiddel en douchegel liggen, dat roepen 'dat koop ik niet' wel erg makkelijk is - al twijfelde ik al eerder of ik niet wilde kijken naar andere dingen ipv deo, zoals in het gelinkte blogje ook al een idee gegeven werd.

Maar dan nog, zijn er natuurlijk dingen waar ik echt geen geld aan uit ga geven.


  • Crocs
Ik heb een tijdlang een paar gehad, gekregen van mijn ex, en blegh wat lopen die dingen naar! Uggs hetzelfde trouwens, ik vind het net pantoffels - maar ik heb dan wel weer een paar nep-gebreide-uggs als pantoffels staan, en die zitten dan weer erg lekker. Ik zou ze alleen nooit als schoenen dragen.

  • Een echte kerstboom
Ergens anders, hier, hadden ze het over een nepperd die ze nooit zouden kopen, maar met mijn hooikoorts komt juist een echte er niet in - dan loop ik al die tijd dat hij er staat met barstende koppijn rond, nee dank je!

  • Kleding die ik zelf niet mooi vind
Vroeger als tiener werd ik gothic omdat ik die jurken zo mooi vond, maar ik heb maar één zo'n jurk gehad, die niet eens echt lekker zat. Verder liep ik in wijde broeken, zwarte mannenshirts en bandshirts, etc. Ik had ook wel mooie kleding achteraf, maar als ik zie wat ik droeg toen ik begin twintig was... was ik vooral bezig mezelf te verstoppen in kleding of zo. Later werd dat niet veel beter, droeg ik bijvoorbeeld shirts en truien van mijn ex, of dingen die wat kleur betreft echt niet bij mij pasten. Hij kreeg het dan wel weer voor elkaar uiteindelijk dat ik een keer een rokje aantrok, en dat in combinatie met een stage op een wat strenger christelijke school waar ik alleen rokken mocht dragen... merkte ik dat het meisje-meisje in mij naar boven kwam. Ik heb nu een paar leuke jurkjes, en wat meer kleding die ik zelf echt leuk vind, nette kleding... Ik doe niet meer aan 'hoe lomper hoe beter', al heb ik nog wel lekker wat spijkerbroeken liggen hoor. Maar die combineer ik dan wel met wat moois. Kopen met beleid begin ik nu ook te leren - ik heb wat kleding dat na een paar jaar nog steeds mooi is (net die paar kledingstukken die ik op de een of andere manier wel goed gekocht heb dus), en wat kleding dat ik deze winter bij de H.ema kocht. Denk: een jurkje en een shirt die na een paar keer dragen al flink pluizen, een ander shirt waar na één keer dragen al een gat ergens in zit, nog een shirt waar na twee keer dragen een naad van losraakte - die ik gelukkig wel zelf kon repareren... Dus ik wil toch liever wat meer uitgeven dan dat ik weer daar iets koop. Hopelijk is dat voorlopig niet nodig, ik heb afgelopen week weer het een en ander gekocht bij een outlet die tijdelijk in Utrecht zit, van dezelfde keten waar ik die twee goede kledingstukken vandaan heb, voor dezelfde prijs waar ik anders één van die kledingstukken voor zou kopen, dus voorlopig kan ik weer vooruit.
Het voelt en valt al anders... erg fijn, en ik voel me er mooi in! Dat is erg fijn als je lang onzeker over je uiterlijk bent geweest (en nog wel eens bent). Dus: foute kleding komt er hier niet meer in!