Tuesday, April 30, 2013

Jeugdsentiment

In het dorp waar ik ben opgegroeid valt 'luilak' altijd op koninginnedag. Gelukkig zonder eieren tegen de ramen of zo, nee, er wordt altijd rondgescheurd op brommertjes zonder uitlaat. Geloof me, dat is een lawaai! Als kind voelde het voor mij echt feestelijk als ik daar 's ochtends vroeg van wakker werd. Later werd het wat ingeperkt en mochten ze alleen nog op de straat in het midden van het dorp rijden. Bij mijn ouders werd het toen rustiger, al hoorden we ze nog steeds, maar toen ging ik op mezelf wonen in een appartementje vlak bij de Dorpsstraat.

Die eerste koninginnenacht sliep ik niet thuis, en ik vond het veel en veel te stil, dus een jaar later sliep mijn ex bij mij thuis. Iets met hoe krijg je iemand gek, want daar raasden toen natuurlijk de brommertjes heel veel langs omdat het alleen daar mocht. Ik haalde juist opgelucht adem, eindelijk weer echt feest! Vorig jaar kwam Jos ook heel dapper bij mij slapen, en gelukkig kon hij met die ene ochtend lawaai in het jaar leven.

Na onze verhuizing afgelopen zomer hield ik er rekening mee dat het afgelopen was met op deze manier wakker worden op koninginnedag. We gingen immers bijna 20 km verderop wonen. Tot ik om vijf uur wakker werd van... Juist, brommertjes zonder uitlaat! Hier lijken ze nog ouderwets door de hele stad te rijden. En terwijl ik lekker warm in bed laf te soezen besefte ik weer hoe ontzettend thuis ik me hier de afgelopen maanden ben gaan voelen. Na vanmorgen nog meer.

No comments:

Post a Comment