Dagen vol met leuke dingen

Alles gaat z'n gangetje, soort van. Ik heb de sjaal waar ik mee bezig was tweederde af nu, dus ik ben met de laatste bol bezig. Vrijdag hebben Jos en ik gezellig met mijn broertjes gewinkeld in Utrecht. Heb ik al wel eens verteld dat ik de geweldigste broertjes van de wereld heb? In ieder geval, twee daarvan gingen mee winkelen, en we hebben er een ontzettend leuke dag van gemaakt - inclusief klein winkeltje vol Engelse producten, koffie drinken, bier drinken, en een lading stripwinkels. Dat krijg je als je met een stel mannen op stap gaat. Ik heb tussendoor ook nog de kringloopwinkel voor kleding aan de Oudegracht in kunnen lopen, en ik kocht daar deze Tommy Hilfiger voor een prikkie:

Ik kan nu dus echt niet meer zeggen dat ze bij kringloopwinkels niets in mijn maat hebben he ;-) het is even zoeken, maar dan heb je ook wat. Bij de A.ction kocht ik nog wat leuke deco-tapejes.

En we kwamen allemaal thuis met een zak wel hele lekkere paas-eitjes. Tigger at zich buikpijn aan die van ons, eigen schuld omdat hij niet voor ons overliet dus ;-)

Verder werd toen we aan de koffie zaten gebeld door zwager. We zijn oom en tante geworden, van wat natuuuuuurlijk het aller- allerliefste neefje van de hele wereld is. Gisteren zijn we hem gaan bewonderen, en hij is werkelijk een schatje. Hij lijkt best wel op zijn oom, het is ook een slaapkop: hij sliep overal doorheen, inclusief zijn grote zus die lekker aan het spelen en kletsen was.

Straks gaan we lekker naar mijn ouders, gourmetten (of, zoals dat gaat met mijn slager-vleeslievende-broertje: wij gaan vleesch eten ;-) ). Eerst even mijn schat laten ontprikkelen, min of meer. Iets met als ik hem mee sleep naar de kerk met pasen (=druk), moet ik hem niet ergens in het midden laten zitten.

Blow Away Sunday

De wind giert hier nog steeds om het huis - nu vangen we drie hoog op het hoogste puntje van Rhenen natuurlijk ook aardig wat wind. Ik vind het heerlijk, veilig binnen zitten met een boek of blogjes en een handwerkje, kijken naar hoe alle bomen in de omgeving aan het waaien zijn. Het uitzicht is ook met dit weer iets dat gewoon echt heel erg mooi is.

Vanmorgen ben ik voorgesteld in de kerk, oei dat was even spannend. Ik moest opstaan, en natúúrlijk voelde het alsof iedereen naar me staarde, maar het leuke is dat mensen nu ook herkennen dat ik net lid ben geworden, en ik gelijk wat meer mensen ook leerde kennen. Er werd nog gevraagd of ik ook echt actief lid wilde worden, nou, ja... vanuit de kerk wordt gewerkt aan een voedselbank hier, en ik heb al aangegeven dat ik daarbij wil helpen. Begin april is er een bijeenkomst, en zal ik wat meer duidelijkheid hebben wat ik kan doen, ik ben benieuwd. Ik merk dat ik er zin in heb om me in te zetten - en natuurlijk om wat ervaring op te doen, en echt wat te doen in de omgeving anders dan blogjes schrijven en handwerkjes maken ;-)

Over die handwerkjes gesproken, binnenkort is er weer een markt op het werk van mijn vriend. We denken er over een kraampje te huren voor mijn dingetjes, maar dan moet ik wel even doorwerken!

Flipje bezoekt!

Pas las ik een blogje van Zomerkind dat haar Flipje zo graag op reis wilde, en langs wilde gaan bij mede-blogsters. Omdat mijn vriend net als Flipje uit de Betuwe komt, was ik gelijk enthousiast natuurlijk. Vandaag is het zo ver: toen ik thuis kwam en de brievenbus open maakte, sprong Flipje er uit. Hij had een dikke envelop vol leuke spulletjes bij zich ook nog, waar ik er drie van uit mocht zoeken, wat dit is geworden: Een leuke sleutelhanger, een mooie zelfgemaakte envelop en een zakje met lintjes.



Natuurlijk moest ik er toen wat voor terug stoppen. Dat zijn een andere sleutelhanger, een lint-armbandje, en een leuk bloemetje geworden.

Toen zag Flipje het uitzicht, hij was verbaasd. Met dit weer is het niet heel erg duidelijk te zien, maar we hebben een heel ander uitzicht dan Flipje in de betuwe gewend is. Hij kon erg ver kijken, en vond het eigenlijk een beetje griezelig.

Ook zag hij bij mijn verzameling blikken een mooi meisje. Hij zwijmelde een, maar ik herinnerde hem aan Roodkapje die thuis op hem zit te wachten. En trouwens, dit meisje is heel duidelijk al verliefd op het jongetje die op het blik staat.

Ondertussen werd mijn aandacht getrokken door het leuke schrijfboekje. Ik moest natuurlijk even schrijven waar Flipje was, en beginnen met een blogje. Toch, Flipje? Ja hoor, ik zal er aan denken!

Eigenlijk wilde hij ook nog mee boogschieten, maar hij zag hoe groot zo'n boog wel niet is. Toen hoefde ik ineens niet eens meer uit te pakken, hij durfde al niet meer. Jammer Flipje, ik had best willen helpen hoor!

Oh, en Flipje smokkelde een beetje. Hij mag morgen mee een boek vrij laten voor hij weer verder gaat, een reisboek, dat het net als hij leuk vindt om ergens anders te komen. En hij mag er een mee nemen voor de volgende, dus hij neemt een keer vier extra dingen mee in plaats van drie.

Dagboeken en logjes en zo

Sinds ik kan schrijven ben ik al gefascineerd door dagboeken. Nou ja, dat is overdreven, maar ik kreeg toen ik een jaar of negen was een tina-boek dat van mijn moeder was geweest, en daar stond iets in over oude schriften en dagboeken, en ik wilde ook. Dus ik ging een dagboek bijhouden.

Als ik er op terug kijk, ben ik er nooit heel erg goed in geweest. Ik schreef niet elke dag, tenminste, steeds een paar keer wel, en dan bleef hij weer een paar weken of zelfs maanden liggen. Toen ik tien was las ik over Anne Frank, en natuurlijk ging mijn dagboek toen ook Kitty heten, maar erg veel hielp het niet. Als ik er in terug blader, stond er in bijna elk stukje wel iets over 'sorry dat ik zo lang niet heb geschreven...' en daarna een opsomming van wat ik de laatste dagen/weken/maanden/jaren had gedaan zo ongeveer.



Toen het een paar jaar terug boekjes werden waarin ik van mezelf af schreef, werd het wat beter. Let op: wat beter, het ging en gaat nog steeds niet echt met regelmaat, maar dat hoeft ook niet meer. Soms is het heerlijk om even van me af te schrijven, zeker op momenten dat ik bijvoorbeeld iets mee heb gemaakt waar ik echt over in zit. Ik ben met geschreven woorden namelijk veel beter dan met gesproken woorden, dus in mijn dagboek kan ik dan ineens op een rijtje krijgen waar ik nou eigenlijk tegenaan loop. Soms is het ook heerlijk als communicatiemiddel trouwens; als mijn vriend door heeft dat er iets is, word ik nog wel eens aan het schrijven gezet. Omdat hij wil helpen, en wil weten wat er in me omgaat en zo, en ik er zo veel makkelijker uit kom wat ik nou eigenlijk aan iemand wil vertellen. Tja, zo hebben we allemaal onze eigenaardigheden, ik een beetje meer dan de rest roep ik wel eens ;-) En dan nog... regelmatig een heel verhaal neer schrijven met de hand is soms heerlijk, maar ik heb er niet altijd de energie voor. Dan wordt het gewoon een mailtje of zo. Tegenwoordig probeer ik mijn dagboeken ook iets anders te gebruiken: ik verzamel leuke plaatjes, of maak lijstjes met dingen die ik WIL doen. Of mind-maps met mijn dromen voor de toekomst of zo. Erg leuk om te doen, en het vult lekker snel op.

Met weblogs ging het eerst trouwens niet veel beter. Deze gaat aardig, maar als ik kijk hoe veel weblogs ik ooit ben begonnen, om na een paar weken te denken: oh ja! En dan een paar weken later: oh ja, mijn weblog! Hiermee heb ik wel gemerkt dat het een kwestie is van aanwennen. En dat gaat zeker beter nu, juist omdat ik snel even wat kan schrijven/tekenen/plakken pak ik ook sneller mijn dagboek er weer bij. Komt goed.

En ik creabea lekker verder

Ik merk dat het toch weer wat beter gaat, aan het aantal creatievige dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet gewoon opletten dat ik niet te veel tegelijk wil doen zeg!

Eerder was ik al begonnen aan een paar leuke, witte eierwarmers, van de wol die ik over had van mijn witte armwarmers. Die kunnen we dan lekker gebruiken met ons paasontbijtje! Daar heb ik er nu een paar van af, dus ik leg dat werkje heel bewust even aan de kant. Verder ben ik nog steeds bezig met de sokken van Jos (daar moet ik echt weer een keer mee verder!) en een sjaal van rozerode sokkenwol die ik aan het lace-breien ben. Eerder probeerde ik echt via een patroon te werken, maar daar ben ik zo niet goed in... dus nu wordt het wat eenvoudiger, maar volgens mij nog steeds mooi. En dan kwam ik er van de week nog achter dat een van mijn spijkerbroeken wat dunner begint te worden (altijd op dezelfde plek, dat krijg je als je dikke benen hebt xD) en daar ben ik stukken leuke, vrolijke bloemetjesstof overheen aan het naaien van een restje. Zo kan ik die broek hopelijk nog een paar maanden langer aan.

En alsof ik nog niet druk genoeg ben heb ik ruim een week gewerkt, en ik ga vanmiddag alweer voor de derde keer Engels geven. Nog steeds spannend, maar wel erg leuk om te doen. Dan word ik daar door Jos opgehaald, en gaan we voor de wat grotere, wekelijkse boodschappen een keer naar de AH xl in plaats van de gewone - want die zit daar vlak bij. Genoeg dingen waar ik me mee bezig houd dus, tot ik weer werk gevonden heb.

Vakantieherinneringen

Als ik denk aan vakanties vroeger, toen ik nog met mijn ouders mee ging...

Met parkeerplaatsen speciaal voor vrouwen

Kamperen natuurlijks

Leuke overgroeide huizen en zo

Mooie uitzichten

Kerkjes zomaar ergens boven op een berg

Kasteeltjes boven afgronden

En... tja... need I say more?

Lijkt me duidelijk. Ik wil heul graag met mijn schat mee naar Ierland - maar een vakantie naar Oostenrijk komt er heus ook nog wel. Hoewel ik niet zeker weet of dat handig is soms...

Home sweet home 1

Ik zag er ineens weer een paar blogjes mee langskomen, en bedacht dat ik hier eerst ook bij mee deed volgens mij. Hoe dan ook, we wonen hier nu een half jaar, en laten zien hoe ik woon is best leuk, toch? Ik begin vandaag met de gang, en de rest heb ik dan nog even voor om op te ruimen ;-)

Dit is onze gang vanaf de woonkamer. Het stuk rechts... dat is vooral oud papier wat we weer naar beneden moeten slepen. Die bananendoos legen we en dan blijft hij weer staan, dan is sjaals er op dumpen neerleggen natuurlijk niet handig. Ik kan niet wachten tot die weer opgeborgen kunnen worden trouwens. De muur, daar wil ik eigenlijk nog iets van decoratie voor verzinnen... Oh, en dat kastje is eigenlijk voor mijn schoenen. Een deel staat er in, een ander deel staat in net zo'n kastje in de slaapkamer, en nog een ander deel ligt onder de kapstok ergens. Het zijn er sowieso erg veel geloof ik... tralalalalaaaaaa....

Deze was al zichtbaar op de andere foto, mijn sleutelbakje. Post die richting brievenbus moet kan ik er mooi in zetten - meestal, tenzij het grote enveloppen of vierkante kaarten zijn - en meestal zijn het mijn sleutels en reservesleutels die er aan hangen. De sleutels van Jos zitten altijd ergens in een broek- of vestzak ;-)

En dan onze mooie, romantische kapstok. Het hoekje was te klein voor mijn kapstok die nu mooi ligt te zijn in de schuur, en deze vonden we wel erg leuk vorig jaar. Hij past ook, wat niet geheel onbelangrijk is, en er kan nog aardig wat aan voor zo'n klein ding.

Op de vloer ben ik nog steeds ook best trots. Het blijft niet overal even goed zitten hoor, maar het zit, en voorlopig zit het leuk. En het past bij het stijl van het huis. Er onder zitten van die jaren-60 tegeltjes, die we ontdekten toen Jos het oude, lelijke zeil weg trok. Ze waren te vies en niet mooi genoeg om het zo te laten, maar dit is toch een heel erg leuk alternatief.

Volgende week komt de keuken denk ik =) Of een stukje woonkamer... ik zie wel even, of het lukt om de nieuwe computer weer richting studeerkamer te krijgen. Ahum.

Dat is jammer... of niet?

Naar aanleiding van deze blog schreef zij ook een blogje, en dat bracht me op een idee. Want wat zou ik kunnen veranderen, maar doe ik niet? Om te beseffen dat veel hiervan ook bewuste keuzes zijn, en misschien jammer vanuit het ene oogpunt, maar dingetjes waar ik van kan genieten andersom.

- Ik gebruik nog wel eens van die hygiënische doekjes voor de wc, in plaats van een sopje te maken. Wel zo makkelijk om vaker de wc even schoon te krijgen, minder goed voor het milieu en zo. Maar omdat ik mezelf ken (en het even zonder heb geprobeerd), houd ik die doekjes er wel in.
- Soms wou ik echt echt echt dat ik een wasdroger had, en ik mis mijn vaatwasser. Het is dat Jos veel helpt met ophangen en afhalen, en zo verstandig is me eerst voor mijn nieuwe studie te laten sparen...
- Ik heb dan wel geen abo op een tijdschrift, maar koop wel vaak de Flow. En inderdaad, die lees ik van voor naar achter, vaak later nog eens, doe flink wat inspiratie op (ook voor ipad apps) en knip en plak plaatjes voor mijn dagboek en kaartjes.
- Over die ipad... ja, kost extra stroom en is gemaakt en zo. Maar ik gebruik hem echt veel, en hij is zo, zo, zo fijn voor boeken (niet meer voor in de trein twee boeken mee moeten slepen omdat de ene bijna uit is en zo...) en andere dingen.
- Ik heb veel boeken staan, kasten vol, en Jos heeft veel dvd's staan, kasten vol. Boeken en dvd's zijn ons ding, en we lezen/kijken regelmatig.
- Ik verstuur, heel slecht voor het milieu, graag kaartjes. Echte kaartjes, van papier (arme bomen) en fysiek verstuurd en met auto's en vliegtuigen en zo vervoerd en zo. En dan denk ik aan hoe blij mensen worden van echte kaartjes in hun brievenbus - hoe blij ík daar zelf van word!
- Mijn huis staat vol met leuke prulledingen. Wel heel veel tweedehands en gekregen, maar ze staan er wel, en ik voel me daar blij mee!
- Ik koop mijn ondergoed bij de Z.eeman en de H.ema en zo, en ben er gewoon blij mee. Ik draag het op, maar vind zelfs daarbij zo af en toe wat nieuws leuk.
- Mijn andere kleding koop ik vaak nieuw als ik het koop. Wel met wat meer kwaliteit tegenwoordig, en bij outlets en zo - ik koop geen 'zomaar voor de leuk' kleding meer - maar bijna niet tweedehands. (Ook prima hoor, maar dat is er bijna niet in mijn maat)
- Ik ben gek op chocola, en weet dat ik minder zou moeten snoepen. Maar áls ik snoep, geniet ik er wel van.
- En ja, ik kom wel eens bij de S.tarbucks. Wel als een echte traktatie, maar dat soort dingen laat ik niet helemaal links liggen.
- Ik heb nog steeds een notitieboekjes-verslaving; ze zijn nog lang niet allemaal vol. Maar ze zijn wel allemaal mooi en leuk!
- Oh ja, en ook ik ben gek op de I.kea, en vind de I.ntratuin ook leuk. En ik hou van mooie keukenspullen, en van Ittala, al hebben we daar nu alleen maar twee mokken van, ik zou er best wel eens meer van willen.
- Ik gebruik nog gewone (goedkope) shampoo, smeer creme op mijn gezicht, en gebruik (tegenwoordig uit mijn enorme gekregen-voorraad) douchecreme. Ik gun Jos zijn chemisch ruikende hema-kinder-shampoo omdat hij dat geurtje zo lekker vindt. En de gewone wasmiddel die ik we nog heel veel hebben staan maken we ook eerst op.

Ik merk dat ik heel veel dingen (nog) anders doe dan mensen waarbij ik consuminder-blogjes lees. En op veel gebieden vind ik dat prima. Soms word ik me door die blogjes bewust van dingen (zo ben ik van spuit-deo over naar rollers waar geen aluminium-zut in zit, en ik neem mijn eigen tasjes mee voor boodschappen, en dankzij diezelfde lieve schat van me leerde ik zonder pakjes koken), maar sommige dingen blijf ik lekker doen, al is het misschien anders of minder. Omdat ik ervan geniet, en het dan toch mijn leven beter maakt. Anderen hoeven niet in mijn 'volle' huis te wonen, en ik (gelukkig) niet in hun minimalistische huis, bijvoorbeeld. Ik heb besloten te genieten van mijn leven zoals ik het wil hebben, en niet zoals het er volgens anderen uit moet zien, en dat is fijn!

Verhalen schrijven

Naar aanleiding van mijn vorige blog, besloot ik er een weblog bij te maken. Een waar verhalen die ik schrijf komen. Zo kan ik me toch een beetje meer schrijfster voelen ;-)
Je kan hem vinden onder het tabblad 'eccentric stories', en hier. Soms zullen verhalen in het Engels zijn, soms in het Nederlands.

Wat wil je later worden?

Als kind zei ik dat ik juffrouw wilde worden. Later werd dat steeds net een andere vorm. Maar wat er al snel in zat was het waarom: ik wilde de opstel-les geven! Stellen, zoals we dat toen nog noemden, vond ik geweldig. Ik hield van het verzinnen van verhalen, van schrijven, van het witte papier van mijn schrift zien vullen met mijn letters, en dan die mooie sticker er elke keer bij. Ik kocht schriften waar ik van alles in schreef, van verhaaltjes tot gedichten tot dagboeken. Als ik achter de computer mocht - ook dat was in mijn jeugd nog niet zo veel, volgens mij waren er zelfs maar weinig mensen die zoals mijn ouders een computer in huis hadden - zat ik het liefst achter word te typen, of ik was bezig met een muziek-mix-programmaatje. Oke, later kwamen daar ook andere spelletjes bij, maar toch. Aan het begin van de middelbare school, toen het er nog op leek dat ik vwo ging doen, werd het onderwijskunde en dan later columns schrijven in de Libelle die ik steeds van mijn moeder las.

Dat vwo werd toch havo - iets waarbij ik achteraf toch anders had willen kiezen, want ik had de luxe positie van wel genoeg punten terwijl ik het hele jaar twijfelgeval was geweest, maar dat is achteraf - en toen moest ik een profiel gaan kiezen. Wat ik wilde worden, wist ik ondertussen niet meer precies. Boeken vond ik nog steeds geweldig... Mijn profiel werd een pretpakket met biologie en economie - de culturele kant trok mij enorm, maar ik wilde niet al mijn andere glazen ingooien, dat had ik ondertussen geleerd - en het willen schrijven werd de kop in gedrukt. Mijn ckv dossier en profielwerkstuk waren net aan goed genoeg, met heel wat zwoegen, bloed zweet en tranen. Ik was dan ook slecht in plannen, en deed dat soort dingen veel te veel op het laatste moment. Dat ik me er nog met voldoendes doorheen sleepte, verbaast me soms nog. Al met al rolde ik met gemak door de havo heen, en toen moest ik echt gaan kiezen. Dat werd toch juffrouw, zoals ik op de basisschool al riep - eerst probeerde ik het via de sph, want speciaal onderwijs leek me wel wat, toen de pabo. Dat het allebei niets werd lag heel ergens anders aan, maar het lag me ook niet echt. Een paar jaar en baantjes later moest ik toch weer gaan kiezen, en met mijn liefde voor Engels en havo diploma werd het de leraaropleiding Engels. Toch weer die kant op, want anders zit je al snel in de communicatie-marketing-snelle-jongens-reclamekant, en dat leek me niets. Of een vertaalopleiding, maar dat was in deeltijd, en dan had ik toch werk ernaast nodig, terwijl juist het gebrek daaraan de reden was dat ik weer ging studeren.

Nu ga ik uiteindelijk toch voor de vertaalopleiding. En als ik kijk naar mijn verleden, en wat ik ga doen, en naar de vraag: 'Wat wil je later worden?' dan weet ik het wel. Schrijfster. Wat ik al een paar keer gehoord heb is, schrijver/schrijfster ben je al als je schrijft, dus met deze blog en mijn dagboek ben ik lekker op weg. Zo af en toe doe ik mijn best dingen op papier te zetten. Helaas heb ik niet de illusie dat het makkelijk is om gepubliceerd te worden, tenzij je het zelf doet. Ook denk ik niet dat het makkelijk zal zijn om geld te gaan verdienen met schrijven. Vandaar dat ik toch met die opleiding ga beginnen, en dan wordt het in ieder geval een soort van. Ondertussen blijf ik verder dromen, en zo af en toe iets schrijven. Hier bijvoorbeeld.

Zonnige lentedag

Vandaag is een drukke dag hier in - of eigenlijk buiten - ons appartementje. Jos is de hele dag op zijn werk natuurlijk, en ook ik ben lekker bijna de hele dag niet thuis. Vanmorgen mocht ik de zon en de wind in, naar Wageningen om ingewerkt te worden. Ik liet mijn schat al kwijlen; ik mag (moet) werken met een DOS-programma, en ja, dat was even wennen, maar ik denk dat het vanavond helemaal goed gaat komen.

Vanmiddag mag ik dus een klein meisje Engels leren, net als voorlopig elke maandagmiddag, en vanavond ben ik weer een paar uur weg om dan ook daadwerkelijk te werken. Ik ben dus bijna niet thuis, en relatief veel buiten, wat met dit zonnetje helemaal geen straf is!