Friday, May 25, 2012

Gelukkig weer op de been

Gisteren rommelde het nog wat, maar was ik weer aan het werk. Gelukkig was het erg rustig. Vandaag was het een gemiddeld drukke dag, en vooral heel, heel erg warm, en ik was nog wat moe, maar het ging verder een heel stuk beter! De meeste collega's die ziek zijn/waren lijken er meer last van te hebben dan ik trouwens, degene die het tegelijk met mij had lag echt twee dagen plat en at gisteravond voor het eerst pas weer. Moe blijf ik voorlopig vast wel even, vooral met dit weer, maar dat overleef ik wel. Er wordt hier toch niet van me verwacht dat ik heel snel werk, als ik het maar goed doe ;-) en dat doe ik wel, vandaag gewoon even GEEN kasverschil!

Morgen weer een laatste dag werken, en de laatste dag dat we met het Brighton Fringe Festival meedoen. Kan ik ook eens zien hoe de befaamde Toy Hacking in z'n werk gaat - het resultaat van de vorige keer heb ik al mogen bewonderen: allemaal speelgoed op z'n Toy Story, uit elkaar gehaald en op een andere manier weer in elkaar gezet. Voor degenen die dat zonde vinden van het speelgoed bij een kringloopwinkel als Emmaus: het gaat om speelgoed dat we hier niet mogen verkopen omdat er een label ontbreekt - en in plaats van het weg te gooien doen we dit er dus mee ;-) Lijkt me geweldig!

Oh ja, en sommige mensen zou je het liefst uit de winkel wensen... Al een paar weken komt er bijna elke dag een halve Turkse familie bij ons langs. Van een andere liefdadigheidsinstelling mogen ze voor een bepaald bedrag het allerbelangrijkste aan meubels bij ons uitzoeken, omdat ze daar zelf geen geld voor hebben. Dan moet je denken aan bedden (voor de kinderen), een eettafel en stoelen daarvoor. Ondertussen hebben ze dat bedrag bij elkaar al zo'n beetje zelf gekocht aan dingen als beeldjes, zeepjes en barbeques, en ze staan stennis te schoppen dat ze geen dure speciale bureaustoel meekrijgen in plaats van een bed. Waar gisteren de manager waar ik bij stond hen al duidelijk vertelde: nee, zij betalen alleen voor de NEEDS, niet voor de WANTS, kwamen ze vandaag al niet meer naar mij toe, want ze hadden door: die weet al dat we hem niet mee krijgen. Maar toch nog eens proberen bij de shop supervisor... die toevallig vlak bij mij stond, en mij vroeg wat de manager gezegd had. Grijns. Maar tja... die anderhalf uur dat zij rondliepen waren ontzettend vermoeiend voor de hele staf. En ontzettend jammer voor anderen die door dit soort mensen een slechte naam krijgen.

2 comments:

  1. Hoi Jantine,

    Dat is inderdaad lastig, om dan toch streng te blijven, maar wel goed :) Het is ook zo, zo krijgen geld voor dingen die ze nodig hebben en niet voor luxe dingen, die kunnen ze zelf kopen als ze geld over hebben. Lekker dat het alweer beter ging!

    Groeten,

    Jake

    ReplyDelete
  2. Hoi, kom ik ook even bij jou kijken, nieuwsgierig als ik ben van waar je dan terug moet komen.
    Maar lees nu dat je drie maanden in Engeland zit, leuke aparte ervaring.

    ReplyDelete